Momenteel ben ik 32 weken zwanger van ons eerste kindje en mijn man (een binnenvetter) is ongeveer een maand geleden compleet vast gelopen. Hij doet uitspraken dat hij niet meer met mij verder wil.  

Mijn man en ik zijn al 15 jaar samen en ik denk dat mijn man erg onzeker is momenteel en hierdoor in een paniek stand is beland.

Ook denk ik dat hij gigantisch meeleeft met de zwangerschap en deze het liefst van mij zou overnemen. Ook de aankomende bevalling zal hem zorgen geven. Ik denk dat hij daar heel graag bij wil zijn maar dat hij heel erg bang is om flauw te vallen.. Dit is namelijk afgelopen januari ook met hem gebeurt toen ik een infuus aangeprikt kreeg…

Dus ik gok een soort van zwangerschapshormonen maar dan de mannelijke versie. 😊

Hij houd zich mega groot en stoer maar ik zie aan hem dat hij het mega moeilijk heeft.

Ook heeft hij een mega intensieve baan waar ze heel veel van hem vragen momenteel. Ook daar houdt hij zich stoer en groot en momenteel is zijn inzet daar 300%.

Ik maak mij zorgen om hem maar weet ook dat ik waarschijnlijk niet veel voor hem kan doen momenteel. Ik moet in de rol van zijn vrouw blijven en niet in de rol van moeder of therapeut schieten.

Ik probeer kalm en rustig te blijven. wat echt niet altijd lukt door heftige emoties. 

Ik wil graag knokken voor de relatie met mijn maatje, mijn huwelijk en ook voor ons zoontje. Kijk mocht mijn man niet meer gelukkig zijn met mij dan kan dat en dan komen we inderdaad niet meer samen.

Maar de liefde tussen ons is zeker nog aanwezig en deze is ook heel sterk. Ook als we elkaar nu zien dan knuffelen we en kussen we elkaar. Ik kan dus eigenlijk niet geloven dat hij echt bij mij weg wil. 

 

Herkent iemand dit of is er iemand die in een zelfde soort situatie zit?

Wat voor reden heeft hij gegeven om niet meer verder te willen met je? En heb je hem gevraagd waarom hij er juist nu mee komt /hoe lang hij al met deze gedachte rondloopt? 

Hij heeft niet echt een duidelijke reden gegeven. Hij zegt dat hij het niet weet of niet kan. Maar toch houd hij ergens een deurtje open denk ik of hoop ik. laatst zei hij weer momenteel wil ik geen relatie met jou… mega verwarrend allemaal. Ik heb ook gevraagd hoelang hij dat al voelde voordat hij dat uitsprak. Hij gaf aan 4 weken en daarvan had ik de laatste 2 weken wel aan iets aan hem gemerkt maar dacht dat het te maken had met zijn werk. 

Vervelende situatie zeg! Misschien helpt samen naar een relatietherapeut gaan?

Misschien goed om naar een cursus als samen bevallen te gaan, zodat je man zich ook goed kan voorbereiden, dat kan ook in een korte spoedcursus, of weekend cursus. Het klinkt alsof hij inderdaad bang is voor alle veranderingen, of dat hij je teleur stelt als hij flauw valt. Stel hem in ieder geval gerust, en geef hem vertrouwen. 

Hé wat vervelend!
Ik zou toch nog maar eens goed met hem in gesprek gaan (alleen of inderdaad onder begeleidign van therapie) want met dit vage gedoe schiet jij ook niks op.
Misschien ben jij door de hormonen dusdanig ‘veranderd’ dat hij de oude vertrouwde jij niet meer herkend? Of een (onschuldige) verliefdheid op een ander die hem in verwarring brengt?
Ik kan mij niet voorstellen dat hij na 15 jaar samen en zeker nu jij zwanger bent -opeens- niet meer met jou verder wilt. Daar móét wel iets acher zitten. 

Sterkte en succes!

[Auteur]

Berichten