Ik hoop dat ik niet de enige ben met dit gevoel. Toen ik de zwangerschap test deed en deze positief was. Had ik rond die tijd ook wel wat symptomen die duiden oo zwangerschap. En was ik super blij!!!

Echter nu voel ik me zo onzeker. Er is nu niets waarmee ik kan controleren of alles goed is. En wachten op een oproep van de verloskundige en natuurlijk de eerste echo. Ik ben nu 4,5 week ongeveer. 

Ik voel wel steken in mijn buik en rommelende darmen. Maar ik ben onzeker. 

Zijn er nog meer dames met deze gevoelens en hoe proberen jullie hiermee om te gaan?

 

Ik ben nu bijna 35 weken zwanger. Ik herken wat je schrijft, en dit gevoel zal je toch altijd wel blijven houden. Ik persoonlijk had de eerste opluchting na 12 weken omdat dat toch een betaalde veilige grens is. Pas na de 20 weken echo had ik meer rust. Daarna is het wachten tot wat en hoe het komen gaat. Bij mij was er met 30 weken wat paniek omdat de kleine ineens voor op groei lag terwijl hij eerst onder het gemiddelde zat. Dan zit je toch weer even in spanning tot er meer duidelijk is hoe dit kan. Afgelopen week dat ie precies op het gemiddelde geen zorgen meer dus. 

Wat ik je wil zeggen is dat ieder trimester wel iets heeft en alle zwangerschappen anders gaan. Je kan ervoor kiezen het je zwangerschap te laten beïnvloeden en gestrest te zijn wat niet goed is voor de kleine. Of afleiding te zoeken en je te focussen op de dingen die wel goed gaan en mooi zijn. Wanneer, hoe en aan wie ga me het eerst vertellen en deze mooie boodschap delen dat je zwanger bent, Naar het moment toe leven dat je je kleine wondertje gaat voelen, het eerste pakje wat je koopt en oneindige bezoeken aan baby winkels hihi. Bezig zijn met de kinderkamer je wat inlezen over of je bijvoorbeeld een nipt test wilt. Na de 12 weken aan de kinderopvang gaan denken.. er zijn lange wachttijden tegenwoordig en de wetgeving veranderd volgend jaar er moeten meer begeleidsters aanwezig zijn bij babys.ik was net op tijd met 18 weken ofzo hebben we er eentje gekozen. Dit is natuurlijk alleen van toepassing als je moet of besluit te werken als de kleine er is. 

Nou een heel verhaal, hopelijk heb je er iets aan.. geniet vooral:) het.blijft spannend

Ik heb mezelf helemaal gek gemaakt in de eerste 3 maanden.

Als ik buikpijn had dacht ik aan een miskraam.

Toen ze bij de eerste echo nog niet veel zagen werd ik gek.

Toen ik met 9 weken bruinverlies had dacht ik dat het klaar was.

Na 12 weken voelde ik een opluchting.. En inmiddels ben ik 14 weken en moet ik zeggen dat ik minder gestresst ben als in de eerste weken. Nogsteeds ben ik onzeker, en ben ik af en toe bang dat het mis is. Ik heb alleen het idee dat dit pas weg zal zijn als het kindje veilig in mijn armen ligt. meerdere keren testen heeft geen zin.. En niets zal je écht gerustellen.. Hier heb je niet aan, helaas. Dat weet ik, maar probeer een beetje te genieten.. 

12 weken was voor mij toch wel een beetje een knop die omging. 

 

één tip, google alsjeblieft niet teveel. Voor al het goede dat je tegenkomt kom je teveel slechte informatie tegen die je niet gerust zal stellen..

Iedereen kent dat en het blijft iig totdat je je kindje dagelijks voelt, het hoort erbij helaas, en je moet de krampjes ed maar zien als normaal. Tenzij je hevige pijn of bloedverlies hebt moet je je vooral niet druk maken 🙂 geniet ervan dat er iets in je groeit en daar horen nu eenmaal pijntjes bij!

Hoi, heel herkenbaar hoor. En als ze geboren zijn blijf je je druk maken. Haha ik tenminste wel! Als baby check je snachts of ze nog ademen en nu ze alleen in de speeltuin zit, check je 100x of ze daar nog zit en of het goed gaat haha. En dat ze ooit naar de kroeg gaat als ze ouder wordt, denk ik nog maar niet aan 🙈😂 Tja, hoort bij het moederschap. 

Ja, heel herkenbaar! Ik heb ook 2 vroege echo’s gedaan, omdat ik een beetje doorsloeg..Maar uiteindelijk ben ik sinds de termijnecho met 11 weken echt een stuk rustiger en gerust. Ik heb nu vertrouwen dat alles goed zit en hopelijk ook zo blijft. Uiteindelijk is en blijft het spannend, maar je hebt er eigenlijk toch geen invloed op, zo lang je goed voor jezelf blijft zorgen!

En zelfs wanneer je je kindje dagelijks voelt is t de ene dag vaker en harder dan de andere dag waardoor je toch weer ff onzeker wordt.

Dat gevoel hoort er helaas bij.

veel succes en gefeliciteerd met je zwangerschap.

[Auteur]

Berichten