Na wat getwijfeld te hebben start ik toch hierover een topic. Mijn partner en ik hebben een erg grote kinderwers (gaan nu pas ronde 2 in). Ik wil er graag over praten en vind kinderen krijgen en alles wat erbij hoort een fantastisch onderwerp. Vrienden van ons krijgen onderandere of hun eerste kindje of zijn zwanger van de tweede. Ook dit vind ik harstikke leuk! Mijn partner zei me vandaag dat het van hem niet hoeft om er ‘zoveel’ over te praten en er mee bezig te zijn. We zien het wel en het komt vanzelf wel is dan wat hij zegt. Als we de focus er teveel opleggen dan krijgen we teleurstellingen misschien zegt hij. Dit vind ik erg lastig want ik kan en wil hier niet met andere over praten, met name niet over onze kinderwens. Ik ben gewoon te enthousiast! En nu voelt het alsof dit onderdrukt wordt.  Hoe pakken jullie dit aan? 

hoii! Ik had dit ook met mijn partner toen het ging over een eventueel 2e kindje! 

Mijn man gaf toen ook aan er niet al te veel over te willen praten omdat hij dan het gevoel kreeg dat het erg opgedrongen werd. Dit is inprincipe logisch. Ik heb er toen bewust voor gekozen het er even niet meer over te hebben en als ik iets kwijt moest het op te schrijven voor een eventueel babydagboekje. 

Een week later heb ik op een rustig moment aangegeven het vervelend te vinden dat ik er niet over kon praten met hem en ik het gevoel kreeg dat hij het nog niet wilde. 

Ineens zei hij toen; schatje, je hebt gelijk. Het was onwijs lullig van mij om je de mond te snoeren als je er zo blij van wordt. Je mag het er natuurlijk altijd over hebben met mij. 

Ik weet natuurlijk niet hoeveel jij het erover had maar als een eventueel kindje HET topic van de dag is kan ik me voorstellen en dat voor iemand best irritant kan worden. Hij wil misschien meer in het NU leven? Maak het bespreekbaar! (Dat je het niet zo leuk vindt bedoel ik)

Succes

Hier hetzelfde hoor! Mijn vriend werd er zelfs een beetje boos van haha, maar mijn eierstokken rammelden gewoon zo hard dat het er echt uit MOEST. Wel merk ik dat het onderwerp, nu we echt bezig zijn, bij mij ook wat meer een plaats heeft gekregen. Meer zo van; we zijn bezig met de eerste stappen en kijken verder bij de volgende stap. In de week van mijn eisprong ga ik los, dat laat hij ook toe, maar daarna moet er wel weer ruimte komen voor de andere onderwerpen in ons leven. Ik vind het opschrijven van Dootje echt een goed plan en ik zou ook zeker met je partner een “middenweg” zoeken.  

Succes met de tweede ronde! 

Hier is mijn partner ook geen prater, ik ben zelf een appgroepje begonnen met een groep leuke meiden met dezelfde wens. Supergezellig en ik kan mijn ei er echt kwijt. Dit vervulde voor mij de behoefte en zo kon ik alleen de ‘belangrijke’ dingen delen met mijn partner. Voor hem wat fijner dat het meer gedoseerd werd, voor mij fijn dat ik er volop over kon kletsen.

Inmiddels ben ik zwanger en een groot deel van het groepje ook, maar we kletsen nog steeds! 

Bedankt voor jullie berichtjes! Ik heb me ook voorgenomen er niet bewust meer over te beginnen. Mocht het te spraken komen of ik merk dat hij erover wil praten zal ik wel er op in gaan. Ook ben ik begonnen met een dagboekje in mijn telefoon, merkte al meteen dat dit fijn was! Bedankt voor de tip. Zelf vind ik dat het erg mee valt hoevaak ik over het onderwerp begon. Maar snap wel dat het inderdaad allemaal spontaan en leuk moet blijven zoals hij zelf zegt. Het zal los van alles ook wel een verschil tussen mannen en vrouwen zijn! 

NOD 29 augustus pas dus we zullen zien over een paar weekjes of het ons al gegund mag zijn. We hebben zeker geen haast maar het wordt tegen het einde van de maand toch wel spannend. 

[Auteur]

Berichten