Hey iedereen , is iemand hier bekend mee?
Ons dochtertje van 2 heeft moeilijke nachten , krijsend/schreeuwend “wakker” worden. Als we haar willen troosten slaat ze en stampt ze, en word het zelfs erger… ze valt soms ook gewoon terug omver omdat ze eigenlijk niet echt wakker is. Het duurt soms maar 5 min maar soms ook langer. Het is zeer vermoeiend omdat ze dit meermaals per nacht heeft. Ik was zo eens aan het opzoeken en ik kwam bij dit terrecht “Pavor Nocturnus” , de symptomen zijn praktisch hetzelfde.
Iemand hier ook ervaring mee en tips? Want het is echt uitputtend.

Op deze site staat er een hoop over geschreven, inclusief tips hoe ermee om te gaan: https://www.kinderneurologie.eu/ziektebeelden/slaap/pavornocturnus.php

Wellicht kun je naar de huisarts voor een verwijzing naar professionele hulp.

Mijn dochter heeft het ook. Ze is nu 4 jaar en heeft het al vanaf 8 maanden. Het is steeds in periodes, wanneer ze veel nieuwe indrukken heeft opgedaan of vermoeider is dan komt het weer. Het wordt wel minder en de periodes duren steeds minder lang.

Bij ons helpt het vooral om haar te laten. Wanneer zij begint te huilen/ gillen, dan observeren we haar eerst. Wanneer ze een nachtangst heeft dan slaat, gilt, schopt en maait ze om zich heen. Als dat zo is dan doen we niks. We lopen zachtjes haar kamer weer uit. Hoe zielig het ook lijkt, dat is echt het beste. Dan is het binnen een half uurtje over. We gaan elke 10 even kijken. Wanneer we haar proberen wakker te maken zijn we gerust 5a6 uur met haar bezig.

Sterkte, het is echt iets naars en ongrijpbaar

Hier ook een jongen die het heeft. Herken heel veel in bovenstaande. Wij laten hem ook ‘gaan’, juist als we naar hem toe gaan wordt het erger of komt na een uur opnieuw.

[Auteur]

Berichten