Hallo,  Ik heb eerder een topic geopend waarin ik mijn twijfels met jullie deel over een 6 de kindje. De ene dag wou ik er 100% voor gaan.. De andere dag 80%.. Vorige maand namen we het risico… Deze maand is het weer afwachten of ik zwanger zal zijn. Ik vindt het zo onwijs spannend! Wie probeert nog meer zwanger te worden na heel veel twijfels of is inmiddels al zwanger of bevallen ? Mijn vorige zwangerschap heb ik een zware depressie gehad en ik ben behoorlijk bang dat dat weer gebeurd.. Door alle negatieve reacties die een depressie ook uitlokken zeker als jezelf al worstelt met twijfels.  Groetjes mij

Hoi! Wat spannend! Hier nu 5 weken zwanger, ook na (en eigenlijk nog steeds) met veel twijfels. De ene keer wilde ik er echt voor gaan, de andere keer wilde ik toch nog even wachten. Vorige maand 1x onveilige seks gehad en ja… raak! Haha. Was dus niet helemaal de bedoeling, maar zeker welkom! Bij mijn vorige zwangerschap ben ik ook zwaar depressief geweest. Ook ik ben bang voor herhaling. Ik hoop deze zwangerschap, al is het maar een heeeel klein plukje, toch een beetje ‘roze wolk’ te mogen ervaren 😊 Ik weet nu in ieder geval waar ik op moet letten en dat ik sneller aan de bel moet trekken.

 

Succes met het afwachten! 😉

Oh ik herken dit zo. Ik ben nog bezig met een eerste, maar zo veel twijfels continu. Als ik nu zwanger zou zijn, weet ik zeker dat ik onwijs blij zou zijn. Het ene moment probeer ik alles om zwanger te worden, het andere moment heb ik geen seks tijdens de vruchtbare periode en maakt het me allemaal minder uit. Ene maand ben ik super teleurgesteld dat ik weer ongesteld ben geworden en de andere maand vind ik het wel prima. Gek he!

Herkenbaar!! Dacht dat ik de enige zou zijn. Het ene moment wil ik echt het liefste meteen zwanger zijn, andere moment zooooo spannend allemaal. De zenuwen of het gaat lukken of niet en hoe het dan allemaal gaat lopen… dat is het denk ik.

Je leest tegenwoordig ook zo veel.

Wij niet aan het proberen, maar ik heb twijfels over een derde. Mijn vriend vind 2 sowieso wel goed, dus dat is nog een ander probleem.

Bij mij kan het per dag of week verschillen. Heb zelf het idee dat ik het zo ook wel goed vind als ik een drukke dag heb gehad met de kinderen/moe ben. En als ik een leuke dag heb gehad of als ik lekker met ze aan het knuffelen ben dan denk ik, lijkt me heerlijk om er nog zo’n derde schatje bij te krijgen. 

Mijn vriend wordt ondertussen trouwens een beetje gek van mijn getwijfel de hele tijd 😀

Heel herkenbaar! Hier ook twijfels of we zouden gaan voor een 2de kindje. Ons zoontje is nu 16 maanden. En als ik mijn gevoel volg dan willen we er voor gaan maar als ik begin na te denken dan ben ik bang dat het nog te vroeg is en of het niet beter is om te wachten tot mijn zoontje wat ouder is… Maar ik denk dat het gevoel toch gaat winnen en we er toch voor gaan… 

Hey hoi, wat fijn om herkenning te lezen in jullie verhalen. 

DaNli, hoeveel kindjes heb jij al?

Heb jij ook medicatie geslikt voor je vorige depressie? Zo ja, was de start van jouwn kleintje ook moeilijk? Ik slikte medicatie en mijn dochtertje moest zuurstof hebben. Erg moeilijke start. Vraag mij nog steeds af of dit door mijn medicatie kwam.

Zou ik zwanger zijn, dan wil ik het ook iets langer voor mijzelf houden, 12 weekjes. (dat denk ik nu tenminste). Het is ook moeilijk om van te voren al te weten dat je negatieve reacties gaat krijgen en niemand dol enthousiast zal zijn omdat het al de 6de is…Ik moet echt leren om dit naast mij neer te leggen..

Onze oudere kinderen willen nog wel heel graag een broertje.. Hihi. Maar ik twijfel juist ook of ik mijn 5 kinderen niet tekort ga doen als er nog een kindje bij komt. Is dit wel echt leuk voor ons gezin?

Nou dacht ik dit ook bij mijn jongste dochtertje.. En wauw wat voegt ze ongelovelijk veel geluk toe in ons gezin.

En wat is het dan, wat de knoop doorhakt bij jullie besluit?

 

 

Ik herken het ook..ik ben net 40 geworden en mijn man en ik willen nog graag een kleine. Wij zijn nu twee jaar verder met proberen en hebben begin dit jaar miskraam gehad. Ons verstand zegt zou je het nog wel doen ivm leeftijd etc. Mensen die het weten zijn snel negatief…..waar begin je aan. 

Ons gevoel wil heel graag. Wij proberen het ook nog steeds. Maar elke maand komt het weer terug. Die twijfel. Hebben ook al gezegt we stoppen ermee en werden we allebei zo verdrietig. Angst voor omgeving en afwijkingen komt bij mij steeds meer om hoekje kijken elke maand.

Het is eigenlijks ook zo gemeen.. We hoeven toch geen toestemming te vragen aan onze omgeving of we nog een kind mogen nemen. Deze keus maak je toch met ze tweeën.

Ik kan eind deze week testen en ik ben behoorlijk zenuwachtig. Ik wil heel graag zwanger zijn maar ik wil het ook weer niet! Ik ben zelfs echt bang, hoe het zal gaan lopen en wat het met mij doet als ik nu zwanger ben. Maar ik weet ook dat ik ontzettend teleurgesteld zal zijn als ik niet zwanger ben.

Ik ben echt compleet de kluts kwijt. 

Ik denk wel, dat als ik nu niet zwanger ben.. Ik weer anticonceptie ga gebruiken. De stress is mij teveel, angstig.. 

 

Mvg

[Auteur]

Berichten