Hoi ladies,

Op dit moment ben ik 23 weken zwanger van ons eerste kindje. Mijn man en ik zijn ruim 5 jaar samen en afgelopen zomer getrouwd. Mijn man heeft nooit een goede band met zijn ouders gehad, en ook ik heb helaas geen goede band met hen. De vader van mijn man is erg dominant en narcistisch, hij vind zichzelf geweldig en heeft altijd overal kritiek op. We proberen hen eigenlijk zo weinig mogelijk te zien/spreken. Ze zijn heel blij dat ze voor het eerst opa en oma worden en verwachten ook een grote rol te gaan spelen in ons leven als de kleine er is. Ik merk dat nu ik zwanger ben deze gevoelens over mijn schoonouders steeds sterker worden. Ik krijg rillingen over mijn lijf als ik er aan denk dat ze onze baby vasthouden of zich ergens mee bemoeien. Het is zelfs zo erg dat ik ze het liefst de eerste weken na de bevalling helemaal niet wil zien. Mijn man heeft ook het liefst zo min mogelijk contact met ze maar wordt nu wel boos als ik aan geef dat ik bijv. niet wil dat zij gaan oppassen. Hierdoor ga ik eigenlijk alleen maar weer negatiever tegenover zijn ouders staan. Een hele lastige situatie en kan me er erg over opwinden. Hebben meerdere vrouwen op dit forum er last van (gehad) dat ze eigenlijk niet willen dat hun schoonouders zich met de baby gaan bemoeien?? 

 

 

Wat fijn om dit forum te lezen, en tegelijkertijd zo jammer…. ik bedoel dit niet vervelend maar ik kamp met exact dezelfde gevoelens. 
Ik ben op dit moment 37 weken zwanger van ons eerste kindje en ik merk dat onderwerp schoonouders mij inderdaad ook de rillingen over mijn lijf bezorgen. Ik heb een hele vreemde schoonmoeder, ze is erg dominant en altijd zeer aanwezig, het type vrouw die altijd alles beter weet en nooit haar mening voor haar kan houden. Zeer recht voor zijn raap maar dan vaak ook kwetsend. Ze maakt mij erg onzeker. Ik ben op dit moment 8 jaar samen met mijn man maar moet na al die jaren nog steeds wennen aan de manier van omgang met elkaar in zijn familie. Ook voel ik me nog steeds niet op mijn gemak alleen met mijn schoonmoeder, dat terwijl ik zeer sociaal ingesteld ben en met iedereen graag een praatje maak. Ook mijn eigen familie waar ik een zeer goede band mee heb begint onder het gedrag van schoonmoeder te lijden, tijdens ons trouwens was er geen plek voor mijn ouders alleen schoonmoeder stond in de belangstelling. Ik maak me zorgen om mijn kraamweek, mijn moeder maakt zich ook zorgen om die week wat weer geresulteerd heeft en woorden wisseling tussen haar en mij omdat ze bang is we straks meer tijd zullen door brengen met schoonouders omdat zij het toch wel afdwingt. Om dit allemaal een beetje goed te laten verlopen in mijn kraamweek wil ik op voorhand afspreken dat zowel schoonouders als ouders langs mogen komen maar wel even moeten bellen, de eerste week na dat kraamzorg weg is komt mijn moeder kramen en die week daarop mijn schoonmoeder, zo hebben ze allebei kraamtijd wat ze graag willen maar lopen ze elkaar niet in de weg en geeft het mij geen extra spanning. Daarnaast maak ik me oook rete druk over het feit dat ze zo hard is, troosten? Dat kent ze niet. Mijn man ging al alleen met de trein op zijn 10 helemaal van het midden van het land naar Groningen. Zorgzaam is ze totaal niet maar wordt zo wel de oma van mijn kostbaarste bezit. Het liefst zou ze helemaal geen rol krijgen maar dat kan helaas niet… sorry lang verhaal en geen adviezen vanaf mij voor jou maar wel dit verhaal zodat je weet dat je niet alleen bent.. ❤️

Hoi.. 

Wat vervelend dat je zulke ervaringen hebt met jou schoon ouders. Misschien is het een idee dat je samen met je man afspraken maakt hoe jullie alles graag willen tijdens de bevalling en na de bevalling, daarna met jou schoonouders praten hoe jullie het willen. 

Bedankt voor je verhaal @Joosje. Inderdaad ‘fijn’ om te lezen dat het helaas vaker voorkomt. Succes de komende tijd met schoonmoeder en geniet straks lekker van je kleine ❤.

Hoi.. 

Wat vervelend dat je zulke ervaringen hebt met jou schoon ouders. Misschien is het een idee dat je samen met je man afspraken maakt hoe jullie alles graag willen tijdens de bevalling en na de bevalling, daarna met jou schoonouders praten hoe jullie het willen. 

Wij hebben geen contact met de schoonfamilie. Wel besloten om in het nieuwe jaar langzaam weer wat op te bouwen voor onze kleine meid (ik ben 9 februari uitgerekend). Die mensen zijn toch ook opa en oma. Wij hebben inmiddels de aanzet gegeven en de rest zal op hun initiatief moeten zijn. Ik ga niet bidden en smeken of ze alsjeblieft langs willen komen om onze dochter te zien en mijn man gaat niet elke keer bij hun langs. We hebben samen besloten dat ze alleen op zullen passen in uiterste nood of als ze zelf een keer vragen of ze mag komen logeren (dat laatste verwacht ik niet). Maak goede afspraken met je man. Ik zie die mensen het liefst niet meer, maar onze kinderen hebben nu eenmaal aan die kant ook een opa en oma.

Ik begrijp je helemaal en het is een enorm moeilijke situatie. 

Je kan moeilijk tegen je schoonouders zeggen dat ze niets met hun kleinkind te maken mogen hebben (terwijl je dat eigelijk wel zou willen). 

En dat je man toch een beetje zijn ouders gaat beschermen herken ik ook. 

Het enige wat je kan doen is proberen met zoveel mogelijk respect over je schoonouders te praten tegen je vriend. 

Probeer zo eerlijk mogelijk te zijn (op een respectvolle manier) tegen je schoonouders. Want je emoties en hormonen zijn momenteel de overhand aan het spelen. Je kan dan dingen zeggen die je eigelijk niet zo meent. 

Wat hopelijk een opluchting voor je is, is dat je schoonouders het beste overhebben voor hun kleinkind. Al gaat het niet op jouw manier. 

Wat vervelend zeg! Ik zou idd goede afspraken maken met je man. Wat willen jullie, hoe communiceer je dat? Ligt denk ik heel gevoelig als dit van jou komt? Misschien beter als je man met zijn ouders praat?

oh en joosje, je geeft aan iedere ouder zijn eigen kraamweek te geven nadat de kraamverzorgster weg is. Is dat wat je zelf wil?? Heb nu zelf twee kindjes en ondanks een leuke kraamverzorgster en ouders vond ik het heerlijk om het huis weer voor mezelf te hebben. Je bent ook heel kwetsbaar hè door hormonen alles nieuw. Zit je dan op goed bedoelde adviezen van je schoonmoeder te wachten? 😬😬

Heel herkenbaar die gevoelens. Vrijdag is mijn uitgerekende datum, dus echt de laatste loodjes hier. Ook ik heb tijdens deze zwangerschap ongelofelijk veel stress ervaren door onenigheid met schoonfamilie. Wat je eraan kan doen? Vrij weinig denk ik. Mijn situatie is niet geheel hetzelfde als die van jou wat ik zo lees, maar ik heb mezelf op een gegeven moment voorgenomen om me echt volledig te focussen op mezelf en de baby. Hoe het met schoonfamilie straks gaat lopen, zien we dan wel weer maar het heeft geen zin om je daarover te stressen tijdens deze tijd. Heel veel sterkte hoe dan ook, en hopelijk mag het zo goed mogelijk lopen voor jou en je man 😊

[Auteur]

Berichten