Wij hebben best een hechte band met mijn ouders, dat is door de jaren ontstaan en vooral toen we kinderen kregen is die band alleen maar sterker geworden.
Eigenlijk verwachten we niets van ze, alleen maar liefde voor ons en onze kinderen. Maar mijn ouders zijn heel begaan met onze kinderen en die zijn haast verliefd op oma en opa, zoveel houden ze van elkaar, ik vind dat echt heel bijzonder. Mijn moeder is bijvoorbeeld ook altijd zenuwachtig voor hun verjaardagen en is heel enthousiast bij elke rapport, ik verbaas me er elke keer weer over. Ja ze bemoeit zich overal mee en geeft (on)gevraagd haar mening en dat was voor ons als jonge ouders op het begin wel eens lastig. Doen ze nog wel. Maar ik heb daar een weg in gevonden en heb geleerd, we hebben er geen strijd meer om in ieder geval en kan goed bij haar aangeven wat ik wel of niet wil daarin, zonder elkaar te kwetsen.
In sommige dingen zijn we teleurgesteld in elkaar, maar daar klagen we niet over.. Niemand is perfect en we kijken naar wat we wel hebben samen.. ze hebben ons altijd geholpen voor zover ze konden en daar ben ik heel blij mee. Ze krijgen dat ook terug van ons, als er iets met hen is dan bemoeien we ons ermee, ik ga graag met haar mee winkelen of naar de dokter als ze ziek is. We gaan ook om de paar jaar met z’n allen op vakantie en het is echt genieten dan. Ik hoop dat dat zo lang mogelijk goed blijft gaan.
Ik vind het ook heel fijn dat ze graag willen oppassen, mijn vader werkt nog maar in overleg kan er best veel. Wij hebben bewust ervoor gekozen om hen niet op vaste doordeweekse dagen op te laten passen (misschien in de toekomst wel), maar incidenteel wel es een middagje of in het weekend een avond en dat bevalt ons prima.