Tja.. Ik denk dat er altijd aan ieder verhaal 2 kanten zitten, en situaties vaak uitgebreider zijn dan we kiezen hier op het forum te schetsen.
Dat gezegd te hebben, de voorbeelden die je noemt zijn inderdaad zeker niet fijn en ik begrijp 100% dat je doodmoe bent/wordt. En nog maar net zo’n kleintje, met nog een tweede kindje, dan zit je niet te wachten op ruzie om stomme dingen zoals het huishouden.. Petje af voor jou, want je moet het allemaal maar bolwerken.
Het klinkt alsof jullie beiden moe zijn. En dat afreageren op elkaar. Het klinkt alsof hij ook het gevoel heeft geen rust te kunnen vinden, en ook dat is logisch. Ik denk dat je een grote kans hebt dat jullie je hetzelfde voelen. En dat is niet zo gek, er is veel veranderd de laatste weken, en daar doorheen komen gaat gewoon in veel gevallen niet vanzelf. Je bewust zijn van welk effect zo’n verandering op je relatie heeft, en bewust de tijd en aandacht geven aan die relatie, is nodig. Maak tijd voor elkaar, plan momenten samen in, praat om elkaar te begrijpen tijdens die momenten. Jullie kleintje is nog zo klein, het heeft zo’n aanslag op jullie ritme, nachtrust, ontspanning en tijd voor elkaar!
Ik haal uit je verhaal niet helemaal of jullie eerder ook al regelmatig ruzie hadden, of dat dit nu sinds de laatste veranderingen is gekomen. Indien het tweede, zou ik proberen begrip voor elkaar te vinden. Elkaar weer op te zoeken, jullie relatie weer belangrijk te maken. Tel tot 100, stel een vraag I.p.v. een verwijt, etc.
Indien het eerste, tja, dan geldt hetzelfde maar is het uitdagender vrees ik..
Heel veel succes!