Misschien een genante topic maar ik vraag me toch af of er vrouwen zijn die zich hierin herkennen… In het tweede trimester van de zwangerschap waarin ik me best goed voelde hadden we nog regelmatig seks. Ons seksleven is sowieso altijd wel goed geweest voor de hele zwangerschap. Nu had ik in het tweede trimester ook nog niet zo’n hele dikke buik, en was ik nog redelijk “flexibel” lichamelijk. Op dit moment ben ik ruim 37 weken zwanger en kan de baby dus in principe elk moment komen. Helaas is ons seksleven sindsdien niet meer wat het geweest is. Hij lijkt meer bezig te zijn met dat hij aan zijn trekken komt, en lijkt niet echt moeite meer te doen om met mij bezig te zijn zegmaar. Nu ben ik hierover begonnen, al eerder maar toen werd het ook niet duidelijk, maar nu gaf hij aan dat hij zich juist afgewezen voelt. Maar dat komt bij mij meer doordat ik het gevoel heb hem constant te moeten pleasen en er geen oog meer is voor mijn behoeftes. Ook dit heb ik aangegeven maar hij blijft erbij dat hij zich juist afgewezen voelt. Ik heb hem ook gevraagd of die misschien door de zwangerschap zich minder aangetrokken voelt of iets, maar daar komt ook geen duidelijk antwoord uit.  Zijn er meer vrouwen die tegen zoiets aanliepen? En wat moet ik ermee? Want ik merk dat ik ondanks de kwalen e.d. juist wel behoefte heb aan intiem contact. En hier word ik onzeker van omdat seks nooit een issue is geweest bij ons.   

Hm, ik herken het niet helemaal. Maar ik merk wel dat ik onzekerder ben over alles. Omdat dat lijf zo drastisch is veranderd. Wij praten hier geregeld over. Ik merk dat ik veel bevestiging nodig heb dat mijn man mij nog wel aantrekkelijk vind. Ookal is dat op een andere manier dan als ik geen buik heb en alles kan. Hij vind mij nog steeds mooi. 

De seks is ook hier niet mega spannend meer. Omdat het simpel weg gewoon niet kan. Ik zou niet weten hoe haha. Hij ligt hoe dan ook ver van mij af door die buik. Wij lachen meer in bed dan dat het een stomende sessie is. Verder is hij er super nuchter in. Gaat er vanuit dat er meer weinig spannends gebeurd in de slaapkamer. Dus elke keer dat we wel even intiem zijn is toch speciaal, ookal is het dus niet spannend meer. 

Maar praten is denk ik key. Wij hebben het er elke week/twee weken wel over hoor. Puur omdat ik met die bak hormonen zo’n lekker onzeker emo ding word! Ook spreek ik vaak uit dat ik niet kan wachtte tot we weer ‘gewoon’ seks kunnen hebben. Dat is ook oprecht zo haha. 

Ik ben overigens ook 37 weken! 

Hé bah, wat vervelend voor jullie. Zeker terwijl er voorheen j́idt echt geen problemen waren op dat gebied. Ik kan helaas (nog) niet uit ervaring spreken, omdat ik nog niet zo ver ben als jij en wij nu in het tweede trimester zitten. Dan zit die buik inderdaad nog niet zo in de weg.

Maar het eerste wat in mij opkomt; serieus gaan praten samen en niet even vlug vlug vlug een gesprekje en dan weer klaar terwijl er geen duidelijkheid komt. Want waarom voelt hij zich precies afgewezen? Wat gebeurt er met hem? Hoe voel jij je? Wat gebeurt er met jou? Hoe zit het met jouw aantrekkelijkheid? Hoe ziet hij jou nu? Voel jij jezelf nog wel aantrekkelijk? Weet hij wat jouw behoeftes nu zijn qua intimiteit? Weet jij wat zijn behoeftes zijn? Hoe kunnen jullie weer wat meer op 1 lijn komen?

Wat zit er dus precies allemaal onder deze problemen? Ik vermoed een heleboel wat niet uitgesproken is en waar jullie van elkaar geen weet van hebben. 

Ik denk dat je dit alleen samen op kunt lossen als je er samen een serieus en open gesprek over aangaat. En daar ook echt de tijd voor neemt. Dat kan niemand anders voor jullie doen. 

Heel veel succes. 😘

Bij ons was de seks de hele zwangerschap niet zoals voorheen. Normaal is het bij ons prima en deden we het zo’n 4x per week en konden we allebei genieten. 

Tijdens de zwangerschap was mijn zin vanaf de eerste dag helemaal weg.. en die bleef 9 maanden lang weg. 9 Maanden lang maakte ik echt zin voor mijn man maar had ik er zelf geen plezier aan. Gelukkig was die zin direct na de bevalling wel weer terug!

Dus voor mij is dit heel herkenbaar, maar bij ons duurde het helaas 9 maanden lang en ik heb ondertussen 2 kindjes, en 2×9 maanden is heel lang! 

Ik ben ook heel onzeker geweest die maanden, en had ook vaak het idee dat mijn man zich aan me opdrong, ook al probeerde hij dat zo min mogelijk en hadden we nog maar 1-2x per week seks, ik vond het een enorme opgave. Wat mij betreft was 1x per maand voldoende. We hebben er ook heel wat discussies over gehad en ik heb er heel war traantjes om gelaten. Het moet een beetje van 2 kanten komen. Mijn man heeft moeten leren dat ik mezelf er niet altijd toe kon zetten en ik heb moeten leren om 1-2x per week maar zin te maken speciaal voor hem. Zo ging het het beste. En gelukkig was de zin na de zwangerschap dus gelijk weer terug bij mij. Bij jou hopelijk ook! Alleen mket je je dan helaas de eerste 4 weken minimaal echt inhouden haha. Ik had geen hechtingen en kon na 4 weken weer voorzichtig vrijen, maar dat is zeker niet bij iedereen zo.

Succes, ff doorbikkelen! En bereid je partner maar voor op de periode na de bevalling want dan moet hij zich echt ff een paar weken koest houden!😉

Ja herkenbaar, hoewel mijn vriend destijds eerlijk aangaf mij voor de zwangerschap mooier te vinden. Dus dat vond ikzelf persoonlijk wel even lastig om mee te dealen. In het 3e trimester werd ik ook nog eens tonnetje rond, en een enorme buik. In mijn geval voelde ik mij heel erg afgewezen, maar ook wij hebben hier vaak over gecommuniceerd. Dat werkt het beste, je kunt beter geen gevoelens voor elkaar invullen. 

Wat bij mij in het 3e trimester ook begon te spelen is dat mijn bekkenbodemspieren losser werden, en dat de sex er voor mijn vriend minder lekker werd. Daardoor automatisch voor mij ook, het zogenaamde sneeuwbal effect. 

Maar, nu met baby word het langzaamaan beter. We hebben goede zin, maar ook baby stress. En nu iets vaker ruzie als voorheen, helpt ook niet echt mee. Blijf vooral communiceren samen.

Ja t is altijd wat he..  hier nu 2 kleine kindjes en veel baby-stress soms…. 😔 Vaak écht te moe, hoe cliche ook. En als we dan weer eens willen en de kinderen eindelijk allebei tegelijk slapen, wordt er één huilend wakker of besluit de jongste dat ze toch nog een slokje melk wilt ofzo en dan is het alweer middernacht en ga ik liever slapen, gezien de dag weer om 6:00 begint in dit huis en oja, ook nog een nachtvoeding 😣 Dus voorlopig geen derde kindje hier, we hebben serieus geen tijd om er nog één te maken😂😂😂

Wij hebben sinds 22 weken geen seks meer gehad hahaha

Ik voel me niet aantrekkelijk, hij vindt me niet zwanger aantrekkelijker en we vinden het allebei geen punt. We weten dat het weer terug komt en tot die tijd heeft ie pornhub 😂

😂😂

[Auteur]

Berichten