Hoi allemaal,

Ik ben op zoek naar een beetje hulp.
Ons dochtertje van inmiddels 11 maanden is echt zo’n slechte slaper en ik begin er een beetje moedeloos van te worden.

Tot 5 maanden sliep zij enorm goed en sindsdien is het dramatisch.
Waar het begon met zo nu en dan huilen en slechte nachten, zijn wij inmiddels beland bij elke 2 uur wakker met huilen.
Inmiddels hebben wij maar weer een extra fles toegevoegd om te kijken of dat helpt maar dat werkt dus ook niet.

Een korte schets van een nacht met onze uk.
7 uur – half 8 gaat zij naar bed met een fles van 200.
Zij valt rustig in slaap.
Dan rond half 10 begint het draaien, ogen wrijven en huilen.
Oppakken, heen en weer lopen en weer verder slapen (20 minuten verder).
Dan rond 11 uur hetzelfde en geven wij dus maar weer een fles van 150, die ze opdrinkt.
Valt weer in slaap.
Tussen 1 en 2 uur begint dit riedeltje weer opnieuw en ben ik soms wel 1,5 uur bezig om haar weer in slaap/rustig te krijgen.
Zolang ik loop gaat het goed, ga ik even met haar zitten, huilen.

Ik sta er in de nachten redelijk alleen voor omdat zij bij partner blijft huilen en overstuur raakt.
Dit gaat inmiddels al een aardige tijd zo en ik begin op mijn eind te raken, ik ben bekaf.

Ze is laatst nagekeken ivm ziek zijn en had wat druk op oortjes.
Na gebruik neusspray is daar niks meer van terug te zien dus daar ligt het niet aan.

Wij zijn ook al met een slaapcoach aan de gang geweest en hebben overdag dus duidelijke wakker tijden en een vast bed ritueel.
Wij lopen elke dag even stukje buiten met haar.

Iemand die misschien een tip heeft?
Weet waar het aan kan liggen?

Bedankt ☺️

Kleine toevoeging.

6 uur in de ochtend word zij weer wakker en krijgt ze een fles.

Hierna blijft ze wakker en starten wij de dag. Ongeacht hoe slecht de nacht ook was, elke dag word zij om 6 uur wakker: 

Houdt je haar bij het lopen overeind of vlak?

Al iets geprobeerd met hoofdeind omhoog?

Het klinkt best bekend, maar bij ons hield het juist op met 6 maanden. Maar ik vermoed bij onze dochter dat het iets te maken had met de ontwikkeling van haar ingewanden.

Zo te zien heb je al veel geprobeerd.

Misschien werkt een schommelstoel ook i.pv. lopen. Zo midden in de nacht comfortabeler.

Als ze bij je partner overstuur raakt, zit hij wellicht niet zo lekker in zijn vel? Kan heel veel invloed hebben op je baby. Als dat het is, leert je baby uiteindelijk zich wel beter afschermen tegen emoties van anderen.

Ik wens je in ieder geval veel sterkte. En succes met zoeken naar oplossing.

Klinkt heel bekend voor mij.

 

Alleen is dit inmiddels de derde, en weet ik dus dat de eerste 2 (!) jaar de nachten bij tijd en wijlen gewoon slecht gaan (bij ons dan). 

Dus de beste tip die ik kan geven is je eigen mindset veranderen, en zorgen dat je zelf zoveel mogelijk slaapt ipv focusen op dat de baby meer moet slapen. Dat kan je nou eenmaal niet dwingen…

In ons geval betekent dat samen slapen. De baby (nu 10 maand) slaapt tussen ons in. Hij wordt wel regelmatig wakker, maar is dan ook meteen weer gerustgesteld door een hand op zijn buik of eventueel slokje borstvoeding. En eigenlijk zijn we nu allemaal wel ontspannen zo.

daardoor slaap ik nu zelf eigenlijk wel genoeg, in tegenstelling tot hoe het bij vooral nr 2 was, die ik ook uren moest wiegen (en daarna duurde het dan even voordat ik weer sliep en dan werd ie net weer wakker, vreselijk).

Misschien heb je er iets aan! 

Oh ja nr 2 werd bij mij standaard om 5.30 wakker… nu nog steeds (bijna 4). Inmiddels weet hij wel dat hij ons pas om 6u mag roepen. We hebben echt alle tips uit alle boekjes geprobeerd, heeft zoveel frustratie gekost. Maar dit is gewoon zijn ritme. Nu ben ik eraan gewend, ik had het beter eerder kunnen accepteren..

Haar bedje staat al omhoog omdat ze last had van reflux.

Mijn partner en zij hebben een op zich goede band maar zij heeft momenteel erg veel voorkeur voor mij. En ze weet dat ik toch wel kom als zij gaat huilen. 

En bij tijd en wijlen slechte nachten is ook prima. Ons zoontje was een huilbaby dus ik ben echt wel wat gewend. 
Maar 5/6 maanden elke nacht om de 1,5 uur wakker is niet vol te houden of tegen aan te slapen.
Overdag kan ik niet slapen want ik moet gewoon werken. in de nachten heb ik moeite met in slaap vallen omdat ik eruit ben geweest en eer ik weer slaap, begint het riedeltje al opnieuw. 

Mindset veranderen zou heel fijn zijn maar het gaat elke nacht hetzelfde. Of zij nou in eigen bed ligt of tussen ons in. 
Elke avond ga ik er weer positief in en bedenk ik dat elke nacht anders kan zijn. 
Alleen is het elke nacht hetzelfde en zal zij meer moeten slapen zodat ik ook kan slapen. Na 5/6 maanden maximaal 4 uur per nacht slapen en die niet achter elkaar zijn, is het een beetje op. 

Mindset veranderen betekent in dit geval niet positief denken, maar loslaten: “Het is nu zo. Het gaat ooit over. Maar waarschijnlijk niet vandaag.”

Het is absoluut normaal dat de baby bij de ene wel bereid is te slapen en bij de ander niet. Dat kan je alleen oplossen door echt fysiek weg te gaan zelf. Is superzwaar, ik weet het.

Pak je slaap wanneer het wel kan. Eerder op de avond misschien? Of misschien kan jij uitslapen terwijl je partner voor de baby zorgt, ’s ochtends.

Oké dit is echt niet wat je wilt horen misschien… maar ik denk dat je moet stoppen met in slaap wiegen. Ze is afhankelijk geworden van jou. Ze heeft jou (en dus niet je man) nodig om weer te slapen. Ik snap zeker met meer kinderen in huis dat je wilt dat het zo stil mogelijk blijft en ook voor jezelf. Maar ik ben bang dat je haar gewoon in haar bedje moet gaan troosten en niet meer wiegen/lopen. 

Had de slaapcoach hier niets over gezegd? 

Onze zoon word ook elke 2 uur wakker (nu 6mnd) en als ik hem eruit haal, blijft die dat doen. De keren dat ik dat niet doe en hem in bed troost en even laat huilen, hoor ik hem vaak daarna niet meer. 

Zij gaat huilen, jij pakt haar op. Ze valt in slaap en word slapend weggelegd. Dan word ze wakker zoals iedereen en merkt: mama is weg. Ik lig anders dan net. En dan begint je riedel weer overnieuw. 

Hopelijk los je het snel op want dit is absoluut niet vol te houden  ! 

Haar laten huilen is geen optie en dat is ook het advies van de slaapcoach. 
Een baby huilt niet zonder reden.
Als ik haar laat huilen word zij alleen maar meer overstuur, wat over gaat in krijsen en dan ben ik langer bezig dan dat ik haar wieg en weer weg leg. Aangezien zij 11 maanden is en kan staan, heeft het in bed troosten weinig nut, want ze blijft gewoon staan en dan Valt ze zeker niet in slaap. 

Buiten dat om, als ze naast mij in bed ligt en dus niet anders ligt dan hoe ze ging slapen of ik er dus naast lig , gebeurd dit ook. 

[Auteur]

Berichten