Onze zoon van 17 weken (16 gecorrigeerd) krijgen we niet geholpen in het langer slapen dan 30/45 minuten (de welbekende hazenslaapjes). Wordt dan huilend wakker, meestal wanneer z’n tut uit is en zeer moeilijk terug in slaap te krijgen terwijl hij wel echt moe is. Het maakt me erg onzeker dat het niet lukt, soms ook ongeduldig (waar ik me dan weer schuldig over voel). Ligt echt wel wakker en vermoeid in bed bijvoorbeeld. Slaapt enkel daarna weer wanneer hij even bij ons ligt, maar dus niet uit zichzelf. Herkenning? Tips? Of het zo gewoon laten en het de tijd geven?

Herkenbaar en heel normaal. De meeste kinderen leren pas na 4 of 5 maanden slaapcycli aan elkaar te koppelen. Dus grote kans dat het over een paar weken ineens wel lukt. Je kan er verder niets aan doen. Het is wat het is. Het helpt mij om me er bij neer te leggen en ‘go with the flow’. Me er druk om maken helpt niets en levert alleen stress op… Succes! 

Ja dat is echt wel normaal. 
Mijn oudste sliep de eerste 3/4 maanden alleen maar op mij. De jongste sliep uiteindelijk wel eerder in een bedje, maar ging langere slaapjes pas na 5/6 maanden doen. 
Bij beide meiden kwam er vanzelf een moment dat ze steeds vaker 1,5 uur sliepen. In het begin heel onregelmatig, dan werd je gewoon verrast. Na 6 maanden zat er pas een lekker slaapritme in met een langer slaapje op een redelijk vast moment. Een vriendin van me heeft een dochter die nooit langer dan hooguit 45 minuten sliep overdag. En de buurvrouw heeft er ook zoeen, was een van de drie kinderen die ze heeft en de andere twee deden het uiteindelijk wel langer, zelfde aanpak. 

Als je merkt dat ze nog moe is, is het helemaal niet erg om haar nog even bij je te pakken of bijvoorbeeld in de wagen te leggen en wandelen. Je kan ook 1 slaapje voorlopig standaard bij jou doen, zodat ze de korte slaapjes eromheen beter trekt. Het komt echt vanzelf goed. Je hoeft je kindje nu nog niks aan te leren. 

Tips die hier wel geholpen hebben zijn: 
– witte ruis (de jongste kan het nog steeds niet zonder, inmiddels bijna 9 maanden)
– een ritueeltje om het moment herkenbaar te maken, bedje minder eng maken. 
– niet in slaap wiegen. Wiegen werkte prima, maar slapend wegleggen niet. Bijna slapend ging wel, als ze maar meekreeg dat ik weg liep en het laatste restje in bed deed. Ik liep dan wel soms een aantal keer terug omdat het best eng is om alleen in slaap te moeten vallen. Dat komt ook uiteindelijk wel goed. 
– Bij het inslapen een beetje rommelen in de buurt zodat ze konden horen dat ik in de buurt was. 
– wakkertijden aanhouden ipv kloktijden. Goed op vermoeidheidssignalen letten. Ook al heb je zelf dan het gevoel dat er totaal geen ritme is. Ritme ontstaat vanzelf als je kindje wat groter is en je op wat vastere tijden opstaat eet en savonds gaat slapen. 

Misschien zit er nog een onbekende tip tussen of werkt er iets. Doe er je voordeel mee. 

Bij ons ging het tegen de 6 maanden beter.

Op de schommelstoel viel ze vaak halverwege een schreeuw in slaap.

Slaapzakje hielp ook. Gewone, geen inbaker gedoe, dat mag niet meer op die leeftijd.

[Auteur]

Berichten