Wauw wat een nare opmerking van je schoonvader.
Ik vind dat je hier best wat van mag zeggen.
Ik herken het wel een beetje .
Mijn zoontje is 17 maanden en ook echt een papas kindje . En loopt eerder naar papa als naar mij .
Ik voelde me hier ook rot om eerst. Maar vind het ook wel weer leuk voor papa
Zijn eerste woordje was ook mama en nu is alles papa
Als wij samen thuis zijn is het vaak papa papa papa . Als hij bij mijn schoonouders is en we gaan hem halen dan kijkt die niet eens naar ons om en moet die mee is het brullen dat die mee moet.
Ik denk dat het gewoon een fase is .
Hier is het ook een driftkikker sinds 2 weken en word om alles boos wat niet mag en kan van mij . Wat eindigt in driftbuien .
Vanochtend mocht die mee naar oma naar dat die boos was geworden en je had Hem is moeten zien hoe blij die was dat die weg mocht en keek me niet eens meer aan 😅
Ik kan me dat ook heel erg aantrekken Maar weet zeker dat die het straks weer vergeten is
Je bent zeker niet te streng . Ben van mening als je je zoontje voor alles zou oppakken dat het een watje word en die daar straks mis bruik van gaat maken
Jij bent er de hele dag bij dus jou ziet die de hele dag papa niet omdat die werkt . Dus dat is dan weer even leuk .
Ik weet zeker dat je zoontje zich hier niet bewust van is en die ook echt niet zonder jou kan . 🤗
Probeer je niet te druk te maken . Je doet het super goed en weet zeker dat het en fase is en het over een tijdje weer anders is