Voor mijn dochter van bijna 3jaar kijk ik vooral nog uit naar wat ik koop, omdat er binnen enkele maanden een baby bij komt.. zo koop ik nog geen speelgoed dat 3+ (kleine onderdelen) bevat, mijn man vind dat overdreven maar ik weet uit ervaring dat er altijd wel ergens onderdelen van speelgoed rondslingert… zoals bvb een garage, ik heb nu die van toet toet gekocht, omdat de baby/dreumes dan binnenkort lekker mee kan doen, terwijl het ook voor haar nog leuk blijft… En zo is het ook met andere dingen, in haar keukentje, blokken enz koop ik ook groot genoeg, bvb nog steeds investeren in Duplo en nog geen lego. Zolang ze het toch leuk vind denk ik maar… Doen jullie dat ook? Of houden jullie daar geen rekening mee? Speelgoed telkens wegzetten vind ik geen optie. Ik vind het leuk als het kan blijven staan/mee gespeeld kan worden

Nee daar heb ik eigenlijk geen rekening meegehouden. Mijn oudste is vanaf een jaar of twee juist dol op echt pruterspeelgoed. Het eerste half jaar doet de baby nog weinig en ligt voornamelijk in de box. Ook daarna slapen ze iig nog 2x waardoor er dan ruimschoots met klein speelgoed gespeeld kan worden. Mijn jongste is nu 1,5 en speelt nu eigenlijk met bijna alles gewoon mee. Ik moet ook wel zeggen dat ze al heel vroeg niks meer in haar mond stopt.
Kun je je oudste niet gewoon met 3+ speelgoed laten spelen als de baby slaapt? Anders belemmer je haar misschien zo in haar spel. Maar als dit voor jou beter voelt en het werkt.. tja dan is het ook prima toch?

Ik heb het hele kleine speelgoed gewoon ff weggezet. Jongste bij ons is nu 6 maanden en vindt box egt niks meer aan. Alleen ma kruipen wilt die.

Tussen mijn dochters zit een leeftijdsverschil van 2 jaar. Ik heb toen bewust waar mijn oudste dochter zelf bij kan alleen maar grotere spullen neergelegd. Kleinere spullen en stiften enzo had ik in de kast en kan ze vragen en dan aan de grote tafel mee spelen. Op haar kamer boven heeft ze playmobile waar ze lekker zelf kan rommelen. Inmiddels is mijn jongste ruim 1,5 en liggen er her en der wel kleinere spullen. En ook de stiften staan op de knutseltafel en gaan ze zelf mee aan de gang.

Kortom vond het fijn voor mijn eigen geruststelling en dat ik hier minder mee bezig hoefde te zijn, dat binnen handbereik van mijn oudste dochter alleen groter speelgoed was. Maar merk ook wel dat de jongste veel eerder is gaan kleien en kleuren. 

Hier 21 maanden leeftijdsverschil tussen m’n dochters en ik heb eigenlijk nooit moeilijk gedaan om speelgoed of kleine onderdelen. De eerste 6 maanden kan de baby sowieso nog niet kruipen dus ligt hij veel veilig in de box.
Een kind van 3 heeft toch ook wat uitdaging nodig in klein speelgoed, anders duurt het nu nog 1.5 a 2 jaar voordat het wél kan en ‘veilig’ is voor de jongste. Dat is nog heel lang.

Mijn oudste heeft playmobil op haar kamer, maar daar speelt de jongste ook mee al vanaf 14 maanden. Tuurlijk met mij erbij, maar ze heeft nooit iets in haar mond gestopt. En inderdaad, zij is veel eerder gaan kleuren, kleien en stickeren etc, omdat ze het bij haar zus zag!

Wees niet te bang hierin en hou je oudste niet te klein hierin. Je kan ook bakken met klein speelgoed weg zetten en daarmee spelen als de baby slaapt, of aan tafel. Helemaal geen klein speelgoed aanschaffen vind ik dan weer zonde voor dd oudste, dan belemmer je haar in de ontwikkeling.

En je oudste vindt het binnenkort juist leuk als ze speelgoed heeft wat speciaal voor haar is. Dan voelt ze zich groot en verantwoordelijk. Mijn oudste is 3.5 en heeft nu een diamont painting setje en daar mag haar zusje van 2 niet mee spelen. Prachtig vind ze dat, ze voelt zich groot en speciaal. Dat hebben ze ook gewoon nodig, ze moeten niet altijd alles hoeven te delen met kleinere broertjes en zusjes!

Mijn dochter is 3 jaar ouder dan haar broertje en snapte heel goed welke dingetjes te klein zijn voor haar broertje. Die legt ze altijd buiten zijn bereik.Toen hij begon te kruipen hebben we het aanwezige speelgoed uitgezocht.

Maar het kleine spul ligt nu apart en onze dochter is heel fanatiek in het ‘zorgen’ dat haar broertje geen kleine dingen op kan eten.

[Auteur]

Berichten