Mijn dochter vond het toen vooral fijn om vanaf haar kleedje te kijken naar wat ik deed. dus ik legde haar bijvoorbeeld bij de keuken neer en ging de vaatwasser doen, of koken, en dan lekker veel vertellen over wat ik deed. Ik legde dan een klein speeltje of een voor haar nieuw object uit de keuken bij haar neer zodat ze ook nog wat te bestuderen had. Werkte ook met was opvouwen, bed opmaken, tuin bijwerken, etc. Ik vond dat heerlijk, want ik kreeg weer wat gedaan! En tijdens haar slaapjes ging ik heerlijk met de voeten omhoog.
Tussen 8-12 maanden kon ze heel goed zelf een uurtje met haar speelgoed spelen. Ik moest wel vaak ingrijpen als ze ergens heen tijgerde wat niet mocht. En soms even opstarten met wat andere speeltjes. Maar ze had toen ontdekt hoe ze de boxlade open kon maken, en dat was haar hele speelgoedvoorraad. Ook toen kon ik met gemak even door een tijdschriftje bladeren terwijl zij speelde. Gingen we daarna weer wandelen, of eten ofzo.
Nu ze net 1 is en langs meubels loopt en probeert te klimmen is het bij ons juist helemaal niks. Ze hangt voortdurend aan mn been te jengelen, wil opgetild worden en is dan ook niet tevreden want ze wil nog hoger klimmen. Ze jengelt bij het aankleden, bij het badderen, bij het eten, bij het spelen… pffff! ik mis mn tevreden meisje. Maar ze moet even ontdekken hoe ze los loopt en op de bank komt denk, dan gaat het volgens mij weer beter. Pittig he, die fases? Hopelijk gaat het bij jou ook snel beter.