Hi mede mama’s,

Ons kleintje van 11 maanden zit nu sinds 2 maanden in de verlatingsangst fase en zit in de 11 maanden sprong. En zo wat is dat pittig.

Waar ze vooral last van heeft is heel de dag bij mama willen zijn en aan mij hangen. Veel jengelen, piepen en huilen om niets. Vermaakt willen worden, snel ontevreden. O ja en der dutjes zijn ook een hel, die duren maar 20 a 30 min. En s’ochtends word ze ineens 05.30 al wakker. Is dan ook meteen huilen. Gelukkig slaapt ze s’nachts wel klokje rond.

De dag duurt dan erg lang en heeft ze erg moeite de dag door te komen. Ze doet maar 2 dutjes maar omdat ze zo kort zijn, probeer ik toch een 3e aan te bieden maar wilt ze ook niet. 

En wat het apartste is als mijn man met haar speelt kan ze best zoet zijn maar zodra ik kom is het gelijk huilen. 

Ik kan ook bijna niet iets doen, zoals iets in de keuken klaar maken of aankleden. Als ik der in de stoel zet is het ook brullen.

Hoe was jullie ervaring rond deze periode? Hebben jullie nog tips. Of gewoon mee klagen mag ook, need it haha!!

Thanks! 

Als tip misschien een draagzak gebruiken of haar betrekken bij wat je doet? Dan kom je in elk geval ook nog wat aan je eigen dingen toe. Ik heb het niet zo erg meegemaakt hoor, maar ik heb wel gemerkt dat koken, was doen, stofzuigen etc met je kindje in de draagzak erg kan helpen. Je komt voor je gevoel nog enigszins aan dingen toe en de kleine kan even vol genieten van mamatijd, die ook lijfelijk is vaak. En verder je man inschakelen voor meer tijd met haar? Je kunt haar in elk geval niet verwennen of het ‘erger maken’ door eraan toe te geven (indien mogelijk), mijn ervaring is juist dat als je het veel biedt, de fase eerder over is en ze eerder soort van ‘verzadigd’ raken.

Klagen over 5.30 doe ik graag aan mee.. wat begint de dag vroeg dan hè! En dan hoor je van andere ouders kindjes die tot 7.30 uitslapen.. 🙈🙈 die van ons is bijna 2 en dat is altijd zo gebleven. Ooit kunnen we hem leren dan zelf nog even te gaan spelen oid, tot die tijd zijn we de zak geloof ik😅.

Ja, heel herkenbaar, ik heb weinig tips helaas maar kom even meeklagen 😉 onze kleine man is alweer wat ouder maar deze mama-fase duurt hier al vrij lang.. ik mag niet eens rustig naar de wc en m’n man kan gewoon de deur uitlopen zonder problemen. We zijn ook weer een beetje terug bij af qua slapen helaas, dan begint ie keihard mamaaaaa te krijsen en dus doe ik de laatste tijd heel wat dutjes mét hem en ga om half 9 al naar bed want hij vertikt het echt om zelf te gaan slapen en krijst zich helemaal in paniek 🥴 (Kan zelf ook wel wat extra slaap gebruiken want ben 39 weken zwanger van de tweede) 

Toen hij nog wat kleiner was deed ik idd wel veel draagdoek ja, hem betrekken bij wat je doet, vooral niet de hele dag ‘rustig’ thuis blijven, even afleiding doet hier voor iedereen goed.. verder tja, het zal wel ooit overgaan!! Qua ochtend kan ik niet echt over meepraten, hij slaapt best vaak uit en als hij voor mijn gevoel wat te vroeg wakker wordt slaapt hij vaak toch nog even in als ik een slaapliedje aanzet over de babyfoon, vind ie prachtig! 

[Auteur]

Berichten