Ach wat vervelend, ik snap je spanning heel goed! Hier nog een (van nature) stresskip en heb bij mijn eerste zwangerschap heel erg ervaren wat jij nu omschrijft.
Ik had (en heb heel soms nog, het schijnt toch iets te zijn waar je nooit helemaal vanaf komt) paniekaanvallen op zijn tijd. Toen rond de 20 weken zwangerschap mijn man ook in een heftige emotionele periode zat, hebben we elkaar ook niet echt kunnen steunen en werden de aanvallen erger. Huilen, paniek gevoel, hartkloppingen, etc. Ik was zoooo bang dat ik mijn kindje kwaad deed…
Heb zelf uiteindelijk wel een psycholoog opgezocht, en mijn man ook, en zo zijn we rustig geworden en juist meer naar elkaar toe gegroeid. Hier loopt nu het 3,5 jaar oude bewijs rond dat het geen kwaad hoeft te doen voor je baby! 😉
Zoek naar ontspanning, en als je het zelf niet lukt, zoek er hulp bij van je omgeving of professioneel. Je baby kan veel meer aan dan je denkt. Het komt goed!❤️