Hier ging het net zo. De versie lukte niet want m’n dochter lag al te diep met haar billen vast.
Wij hebben Direct besloten voor een keizersnede te gaan. Onze gynaecoloog had geen vertrouwen in een stuitbevalling omdat ze er in het ziekenhuis hier maar zo’n 6 per jaar doen. Erg weinig dus. Vraag alsjeblieft na aan de gynaecoloog hoe hij/zij er over denkt en laat je adviseren!
Een stuitbevalling leiden ze niet in, deze moet uit zichzelf beginnen en soepel verlopen. Je moet er 100% vertrouwen in hebben,anders moet je er niet aan beginnen. Veel stuitbevallingen eindigen alsnog in een keizersnede en dan ben je dus aan 2 kanten bevallen…
Mijn dochter werd groot geschat (dat klopte ook, want met de keizersnede met 38.5 woog ze 4130 gram) dus een stuitbevalling werd niet aangeraden. Dat was zeer waarschijnlijk niet goed afgelopen, het had gewoon niet gepast.
Ik had eigenlijk direct wel vrede met de keizersnede en kijk er enorm positief op terug. Ik vond het prachtig om een keer mee te maken. Het herstel vond ik wel echt zwaar (had nog een kindje van 21 maanden thuis en dat maakte het heel pittig) maar bij een 1e kindje is het herstel wat makkelijker denk ik omdat je meer kunt rusten.
Kies waar je je goed bij voelt en vraag de gynaecoloog hoe hun erover denken. Heb je er zelf geen 100% vertrouwen in, begin er dan niet aan! Een keizersnede is echt iets heel moois en bijzonder dat het zo kan. Niks om bang voor te zijn of om je voor te schamen, het is ook echt bevallen!