Beste Ouders van Nu,

Graag wil ik het volgende met jullie delen, omdat ik vermoed dat er hier (jonge) ouders zijn die zich herkennen in dit verhaal.

Ik ben een fotograaf uit Amsterdam, met publicaties in De Correspondent, Trouw, Het Parool, Harper’s Magazine, Interview e.a. Maar recent is mijn fotografie een stuk persoonlijk geworden.

*****

“Papa, gaat iedereen dood?”
“Ja, lieve schat. Iedereen.”
“Zelfs de brandweer?”

Ik ben een autonoom fotograaf, heb gewerkt voor Harper’s Magazine, De Correspondent, Trouw, NRC, GUP Magazine e.a.
Ik heb een fotoserie, genaamd Even Firemen, gemaakt over mijn dochter Lora (8).
Of misschien meer over hoe zij mij, onbewust, begeleidde door een duister periode van angst & depressie.
Waarbij zij soms tegelijkertijd de oorzaak was, en het medicijn.

Nu staat deze serie op het punt een boek te worden…

*****

Misschien kan ik wat meer over de achtergrond vertellen.

In de herfst van 2013 kreeg ik last van paniek– en angstaanvallen.
Die vaak over Lora, toen 4 jaar, gingen.
Ik zag de vreselijkste dingen met haar gebeuren, en kon dit niet relativeren of stoppen.
Ik raakte mentaal en fysiek totaal in de war – intense hoofdpijnen, duizeligheid, vermoeidheid.
Een hele diepe burnout…

Maar het leven ging wel door.
Naast mijn werk als fotograaf en designer bracht ik veel tijd met Lora door.
Tijd die me uitputte en waar ik vaak tegenop zag.
En waar ik me dan weer schuldig over voelde.
Wat weer meer stress veroozaakte.

Ondertussen probeerde ik Lora buiten schot te houden.
We ondernamen uitjes, we gingen op vakantie, we speelden, we lachten.
Maar tegelijkertijd voelde ik me vaak afschuwelijk – bang, verward, eenzaam, depressief.
En met Lora alleen was het maximale – vrienden en familie erbij was al te veel.

Als fotograaf nam ik mijn camera mee.
En zag ik dat ik Lora anders fotografeerde dan de gemiddelde vader.
Na een tijdje begreep ik wat ik deed: ik projecteerde mijn angsten, mijn eenzaamheid, mijn depressie, op haar.
De foto’s gingen over mij.

Na een paar jaar therapie, met regelmatig stappen terug, ging het langzaam beter.
Ik begon te begrijpen dat je wordt wat je herhaalt.
Dat je je angsten moet aangaan om ze kleiner te maken.
En dat met Lora alles goed gaat.
En altijd al goed ging.

De serie (en het boek) is een fotografisch verslag van deze zware, zwarte periode.

*****

De serie heet Even Firemen, de engelse vertaling van de volgende dialoog:

“Papa, gaat iedereen dood?”
“Ja, lieve schat. Iedereen.”
“Zelfs de brandweer?”

Meer over de serie en bijhorende foto’s, en over mij, vind je hier:
http://casparclaasen.com/evenfiremen.html

*****

Mochten jullie meer willen weten over Even Firemen of over mij – ik vertel graag meer.

Hartelijke groet, alle goeds,

Caspar Claasen

Toevoeging: hier nogmaals de link naar de crowdfunding pagina, hopelijk zonder directe video:

http://kck.st/2zYoOia

EN deze had ik ook moeten toevoegen: #oudersvannu 🙂

[Auteur]

Berichten