Hoi mommy of T,
Ik heb hier geen ervaring mee met mijn eigen kind, maar ik was zelf zo’n late prater. Ik begreep idd alles wat mijn moeder zei, maar heb naast ‘papa en mama’ heel lang niets gezegd en alles wat ik wilde aangewezen. Mijn ouders zeggen altijd voor de grap dat ik heb leren praten van mijn jongere zusje, die 2 jaar jonger is…
Vanaf het moment dat ik mijn eerste echte woord zei (dit was ‘vrachtwagen’ 😅), ben ik eigenlijk niet meer gestopt met praten en was de ‘achterstand’ ineens weg. Bij mij had het vooral te maken met mijn karakter; als kind (en nu nog!) wilde ik eerst alles observeren en als ik wist hoe het moest, begon ik eraan. Maar eerder niet. Als ik nu een nieuwe taal leer, duurt het ook even voordat ik de hobbel over ben om te gaan praten, want ik maak liever geen fouten. Misschien heeft jouw kindje ook zo’n karakter en kan het hier mee te maken hebben?
Natuurlijk kan er ook iets anders aan de hand zijn, maar ik dacht, ik deel het met je. Misscchien helpt het je om je zorgen wat weg te nemen en het ook gewoon normaal kan zijn/te maken heeft met dat elk kindje anders is.
Succes!