Wij hebben tot een maand of 10 met zo’n vingerhoedje gepoetst. Dan is kauwen ook goed. En wanneer het mondje even open gaat zijn die paar tandjes ook zo geborsteld. We maakten er vooral geen strijd van, gewoon spelender wijs.
Wij deden het wel voor het slapen gaan. Maar de laatste fles kreeg ze niet om in slaap gevoed te worden. Daarna kleedden we nog om, verschonen en wassen enzo. En dan naar bed. Dus hier verstoorde het geen slaap.
Vanaf 10 maanden met een baby tandenborsteltje. En na een jaar werd het weldegelijk strijd. Ze kreeg kiezen. Poetsen duurt langer. Ze is mondiger en wil zelf doen of alleen de tandpasta eten en niet poetsen. Ze heeft een duidelijke mening en die is dat ze het niet fijn vindt. Tja het moet toch gebeuren en zelf doen, liedjes zingen of een spiegel oid helpt niet. Sommige dingen moeten nou eenmaal. Dus door zelf rustig te blijven en zoveel mogelijk met haar mee te werken zonder het af te raffelen poetsen we toch. Soms helpt het spelletje eten wegpoetsen. “Zitten daar nog worteltjes? Ja even de worteltjes wegpoetsen hoor!” En ik spreek ook wel eens af dat ik het eerst doe, en daarna mag ze zelf nog even. Ik ga niet door als ze hysterisch is, dan pauzeren we even. Maar het poetsen zal gebeuren. Nog steeds voor bedtijd. Binnenkort beginnen we ook sochtends.