Even mijn zorgen uiten..

 

Ik ben nu bijna 29 weken zwanger en tot nu toe gaat alles super goed. De kleine beweegt veel en verder heb ik ook weinig tot geen zwangerschapsklachten. Met mijn 20 weken echo kwamen ze erachter dat de kleine groter is dan de curve dus moest ik testen op zwangerschapsdiabetes. Daar kwam niks uit mijn waardes waren zelfs erg laag 4,5.

 

Daarna heb ik nog een controle gehad bij de gynaecoloog met 24 weken en daar bleek ook weer uit dat de kleine groter is dan de curve P84. Vanmorgen bij de verloskundige dus weer een groei echo gehad en nu blijft de curve op P91 te zitten. En de kleine weegt 1600 gram.

 

Ze willen nu dus dat ik over 2 weken weer naar de gynaecoloog ga en dan moet ik afwachten of ze de zorg vanuit daar willen overnemen.

 

Ergens vind ik dat best een beangstigend gevoel. Ik weet dat alles goed zit met de kleine en de verloskundige en gynaecoloog maken zich ook nergens druk over, maar toch. Het idee dat ik iedere twee weken naar het ziekenhuis moet voor controle voelt ergens toch gek. En het is ons eerste kindje dus ik zou ook niet weten wat me verder te wachten staat.

 

Zijn er meer vrouwen die dit hebben meegemaakt?

Bij de eerste had ik een P95 kindje. Ik werd overgedragen aan het ziekenhuis ivm hoge bloeddruk die later ook een vergiftiging werd. Dus op het laatst elke dag het ziekenhuis in, en de mogelijkheid dat ik moest blijven. Ik weet nog goed hoe naar ik die onzekerheid vond. Over de grootte van het kindje maakte ik me niet veel zorgen. Diabetes had ik toen niet en ik en mijn man zijn ook erg groot. Ik ben met 35 weken bevallen en toen was ze 3450 gram. Een maand te vroeg bevallen had zeker niet alleen maar positieve kanten. Maar iedereen zei wel dat het maar goed is dat ik de 40 weken niet haalde. 

Nu 35 weken zwanger van de tweede. Deze keer wel diabetes. En het buikje is p100 en hoofdje p93. Dus weer een groot kindje. Ik kom wekelijks 1 a 2 keer in het ziekenhuis, vanwege de verschillende artsen die betrokken zijn. Bijvoorbeeld deze week echo, ctg en 30 min bloeddrukmeting, diabetes gyn, dietiste. Dat is wel weer pittig. Maar het einde is minder eng dan vorige keer. Ben beter op mijn plek bij de gewone verloskundige, maar het ziekenhuis ben ik nu ook wel gewend. Daar zoeken ze gewoon direct alles uit, en zul je dus sneller gevraagd worden om even aan de ctg te gaan of even je bloed en urine in te leveren, even een extra echo enzo. Dat levert wel wat extra afspraken en soms zorgen op in mijn ervaring. Maar het is ook wel fijn dat je het direct weet. 

Ik word nu met 37/38 weken ingeleid. Als ik dat haal want ik heb een risico op vroeggeboorte en het is al aan het verweken en de ctg liet ook activiteit zien. Maar nog niks dat ontsluiting geeft, dus fingers crossed. 

Niet helemaal hetzelfde, maar eigenlijk het tegenovergestelde. Bij mij was de kleine met de 20weken echo juist aan de kleine kant. Hoofdje zat op p8. Ik ben daarna ook door de verloskundige in de gaten gehouden en opeens zat het buikje op p5. Toen heeft ze me doorgestuurd naar de gynaecoloog en daar kreeg ik inderdaad ook om de 2 weken een echo. De kleine bleef eigenlijk steeds aan de ondergrens zitten, maar wel nog binnen ‘normaal’. Uiteindelijk kwamen toen wel nog andere punten naar voren die in de gaten moesten worden gehouden, die volgens mij niet meteen in verband staan met een klein kindje, maar dit betekende voor mij wel dat ik medisch ben en dus onder de zorg van de gyn sta. Ondertussen lijkt de kleine zelfs wat meer richting een gemiddelde groei uit te komen. Wat ze nu dus bij jou doen, is het gewoon in de gaten houden en er is dus inderdaad niet meteen reden tot zorg, je wordt alleen extra in de gaten gehouden (al kan ik me voorstellen, zelf ook meegemaakt, dat je je toch wat ongerust maakt). Dat heb ik me dan ook maar gewoon steeds geprobeerd voor te houden. Succes!

Hi!

Bij mij was tijdens de 20 weken echo geen grote baby te zien. Tijdens de rest van de controles dachten ze zelf aan een te kleine baby.

Na de 40’weken + 5 dagen bevallen van een dochter van bijna 4700gram. Bevalling is goed gegaan in het ziekenhuis(zou thuis bevallenmaar had helaas geen persweeën) wel hier en daar wat hechtingen vanwege dat ik helemaal was uitgescheurd. Bij een kleine baby/normale baby kan je ook flink uitscheuren.
Omdat mijn dochter zo groot was moest zij was suikertestjes doen in het ziekenhuis. Deze waren allemaal goed.
Wat helaas bij grote baby’s het geval is dat je als moeder zijnde vaak een vast aantal ml borstvoeding hebt voor een “normale” grootte baby terwijl een grote baby juist al meer nodig heeft. Hierdoor is mijn dochter de eerste dagen flink afgevallen en moesten we gaan bijvoeden en door de hoeveelheid stress is helaas de borstvoeding niet gelukt.

I

Ons meisje zat ook heel mijn zwangerschap rond pc 90 qua gewicht en grootte. Bij mij had de gynaecoloog gezegd dat ze het zeker naar het einde van de zwangerschap toe goed in het oog zouden houden. Ze wilde de baby liefst niet boven de 4kg laten uitkomen. Ik ben zelf nogal klein van stuk en anders zou de bevalling voor mij misschien te zwaar worden. Uiteindelijk bevallen op 39 weken met een geplande keizersnede (wegens te klein bekken bij mij) en ze woog 3,900 kg en was 51 cm groot. Ik had ook geen zwangerschapsdiabetes of dergelijke. Als mijn bekken groot genoeg was, denk ik dat ik ook wel rond de 39 weken spontaan bevallen zou zijn want ik had al vrij regelmatig weeën op het moment van de keizersnede. Ondertussen is ze 4 maanden oud en nog steeds gewoon aan de grote kant, maar ik vind het wel fijn. Liever wat reserve dan bang zijn dat ze niet voldoende aankomt of weegt 😁. Wij hadden gewoon iedere 3-4 weken controle en op het einde iedere week zoals dit bij iedereen gedaan werd. Ik vond die controles zelf wel fijn. Dan weet je toch zeker dat alles goed zit. Na de bevalling hebben ze bij de kleine de eerste dag na iedere voeding even haar suiker komen prikken, omdat ze dus zo groot was. Maar nooit een probleem geweest dus.

Die p-verdeling wil ook alleen maar zeggen dat er kinderen zijn die groter zijn maar meer die kleiner zijn.

er zullen altijd grootste en kleinste kindjes zijn. 
En vooral fijn om goed in de gaten gehouden te worden!

Hoihoi,
Hier hetzelfde bij mijn eerste zwangerschap. De baby was met de 20 weken echo ook te groot liep 2 weken voor op de groei. Met 26 weken gingen mijn man en ik voor een pretecho hierop was hetzelfde te zien en zij heeft papieren doorgestuurd naar mijn vk. Een dag later belde de vk om te zeggen dat ik een suikertest moest doen. Deze was goed. Ik moest daarna iedere 2 weken een groeiecho maken in het ziekenhuis en uiteindelijk hebben ze besloten om mij in te leiden met 38+3. De kleine man kwam met een gewicht van 4030 gram ter wereld en was 53cm lang. Ik heb het niet ervaren als vervelend maar vondt het juist wel leuk omdat ik de kleine iedere 2 weken kon zien op de echo.

Nu is hij bijna 8 maandjes en weegt al bijna 11 kilo. Hij groeit onwijs goed.

Mijn 1e werd te klein geschat, maar werd met 40.0 geboren (thuis) en woog 4470 gram. Geboren zonder uitscheuren, hechtingen etc! Dus een grote baby kan ook heel voorspoedig ter wereld komen 🙂

Mijn 2e woog 3990 gram. Nu 24 weken zwanger van de 3e, zal ook wel weer een grote baby worden maar ik maak me er niet zo druk om. Blijkbaar maak ik grote baby’s. Ze zijn allemaal kerngezond en sterke baby’s door het hoge geboortegewicht. Eerlijk gezegd vond ik het wel fijn en heb ik graag weer een grote baby, liever dan zo’n fregiel poppetje van 3000gram 😉
Grote baby’s kunnen ook prima zonder kleerscheuren geboren worden en zijn vaak extra sterk en kerngezond, heerlijk! Maak je er maar niet te druk om hoor, je doet er toch weinig aan..

O en ze zijn nu 4.5 en 2.5 en uitgegroeid tot lange dunne meiden, geen grammetje te zwaar. Geboorte gewicht zegt niks over hoe zwaar ze later worden. De babyvetjes gaan er na de 1 jaar vanzelf vanaf!

[Auteur]

Berichten