Zwindo schreef:

Hoi ik wil ook best meekletsenVorig jaar lang traject 3 maanden lucrin, daarna decapeptyl en in november 1e punctie half ivf half icsi gedaan 11 eitjes, helaas maar 2 bevruchtingen vanuit de icsi kant. Verse tp was geslaagd, maar na een slechte nipt de zwangerschap moeten beëindigen met 18 weken omdat onze dochter niet levensvatbaar was.In juni werd onze cryo ontdooit, maar die heeft het niet overleefd. Toen we ons mochten melden voor onze nieuwe ronde hadden mn man en ik beide corona waarbij mn man 3 dagen hoge koorts heeft gehad en je raad het dus al 3 maanden alles moeten uitstellen. Nu hopen we over een kleine 3 weken te mogen beginnen met onze 2e icsi poging. Mits mn menstruatie niet te vroeg komt. Man heeft namelijk ook nog een SOT gepland staan die rond mn menstruatie lijkt te vallen. Over het algemeen voel ik me goed op dit moment maar merk dat ik het wel weer wat spannend begin te vinden nu het steeds dichterbij komt.

Wat heftig 🙁 sorry dat het zo heeft moeten aflopen… 🌹 Het is zeker allemaal heel spannend ik hoop dat het deze keer allemaal goed gaat! Wat is een SOT als ik vragen mag? Misschien een domme vraag sorry haha

Famke schreef:

Jouw resultaat van 3 blasto cryo’s is ook super! Ik denk niet dat wij die hadden gehad al ze ze tot dag 5 hadden laten groeien. Maar zo zie ik het ook, ook een minder goede cryo kan een gezonde baby worden. Wij hadden inderdaad geen verse terugplaatsing ivm dreigende overstimulatie. Ze hebben iets van 20 eiblaasjes weggehaald dus vandaar. Spannend! Hopelijk kan de terugplaatsing snel plaatsvinden🤞

Ja het voelt toch als verspilling.. Ik heb zoiets van vries die wat mindere ook gewoon in. Maarja elk ziekenhuis is anders. Het zou heel goed kunnen van wel dat je dag 5 had gehad 🙂 je goede dag 3 embryo’s hebben best een goede kans door te groeien. 20 eiblaasjes.. Wow dat is echt super veel! Ik voelde die 6 al zitten! (had ok nog 1 kleine 7e)doet dat pijn eigenlijk als je er zoveel hebt? 

Lief-Leven. Ik heb een vraagje. Ik krijg dus ok een gesprek van eigen of kunstmatige cyclus. Hoe is dat precies bij jou gegaan? Kon je zelf kiezen of doen ze dat gewoon als je een regelmatige cyclus hebt? 

@MelisserT ik had best weinig last van die eiblaasjes eigenlijk. Ik voelde het wel, vooral bij het bukken en als ik ging zitten o.i.d. maar het was niet pijnlijk ofzo. Daarom baalde ik ook wel heel erg dat de verse tp niet doorging, want ik had het gevoel dat het prima kon. Maargoed nog weer even geduld, dat zijn we inmiddels gewend 😉. 

Ik kan me voorstellen dat wanneer de eerste tp niet lukt je echt even in de put zit. Ik vind het ook zo spannend ! Ik heb zo’n grote angst dat we over een half jaar nog geen positieve test hebben gehad en dat ga ik echt niet trekken. Of erger nog, dat we echt met lege handen blijven staan. Maar voorgevoel zegt me dat we er nog lang niet zijn, en dat er nog grote tegenslagen op onze weg zitten. Maar dan kan ook een soort zelfbescherming zijn dat je dat jezelf een beetje aan gaat praten. 

Hoe is dit bij jullie? Hoe gaat het met jullie mentale gesteldheid? 

@Zwindo Jeetje wat een heftig verhaal en wat een tegenslagen Lijkt me echt een nachtmerrie! Ik hoop dat het vanaf nu voorspoedig voor jullie gaat! 😘

Hoi Famke,
We zaten aan icsi vast vanwege slechte kwaliteit zaad van m’n man. We hebben veel geluk gehad. In 1 poging hadden we 7 goed ontwikkelde embryo’s. Daarvan is onze zoon in de eerste poging geboren (een verse zegmaar) en n onze dochter na de tweede poging. We hebben dus nog een aantal embryo’s over in de vriezer. Ik besef me heel goed hoe bijzonder geluk we hiermee hebben. Ik heb genoeg mensen om me heen waarbij het niet (makkelijk) lukt om zwanger te horen. Maar een hoopvol bericht is misschien ook wel fijn ☺️

Famke schreef:

@MelisserT ik had best weinig last van die eiblaasjes eigenlijk. Ik voelde het wel, vooral bij het bukken en als ik ging zitten o.i.d. maar het was niet pijnlijk ofzo. Daarom baalde ik ook wel heel erg dat de verse tp niet doorging, want ik had het gevoel dat het prima kon. Maargoed nog weer even geduld, dat zijn we inmiddels gewend 😉. Ik kan me voorstellen dat wanneer de eerste tp niet lukt je echt even in de put zit. Ik vind het ook zo spannend ! Ik heb zo’n grote angst dat we over een half jaar nog geen positieve test hebben gehad en dat ga ik echt niet trekken. Of erger nog, dat we echt met lege handen blijven staan. Maar voorgevoel zegt me dat we er nog lang niet zijn, en dat er nog grote tegenslagen op onze weg zitten. Maar dan kan ook een soort zelfbescherming zijn dat je dat jezelf een beetje aan gaat praten. Hoe is dit bij jullie? Hoe gaat het met jullie mentale gesteldheid? @Zwindo Jeetje wat een heftig verhaal en wat een tegenslagen Lijkt me echt een nachtmerrie! Ik hoop dat het vanaf nu voorspoedig voor jullie gaat! 😘

Ik moet ook wel zeggen dat je je zelf ook wel echt moet beschermen in dit traject. En toch ok wel echt er rekening mee moet houden dat het misschien nooit gaat lukken. Klinkt heel negatief misschien maarja wel realistisch. Maar rekening ermee houden dat het misschien niet gaat lopen zoals je wilt betekent niet dat je niet positief mag zijn! Probeer ook goede hoop te houden! Net zo belangrijk als jezelf beschermen. Dit traject is vallen en opstaan.. Het is een soort zoektocht naar het gouden embryotje haha. Mentaal is het zwaar…. Maar ik moet zeggen dat ik mezelf echt tegenkom en je dr dan ok wel achter komt hoe sterk je kan zijn. Ook mijn relatie.. Je raakt af en toe elkaar wel ff kwijt… Omdat je allebei op een andere manier verdriet verwerkt natuurlijk. Maar we vinden elkaar altijd weer terug.. Hij is mn alles en ik ben er wel achter gekomen hoe sterk onze relatie is! Mijn vriend is echt een super positief persoon en ik ben meer een beetje een doemdenker. Zijn positieve houding helpt me er echt heel goed doorheen. Hoop dat alle dames hier die wat langer nodig hebben dat ook moge ervaren. 

@gebruiker wat fijn dat het bij jullie zo snel succesvol is geweest! Hopelijk gaat het voor jullie 3e ook zo voorspoedig.  

 

@Melissert je hebt gelijk! Ik hoop dat onze kansen echter goed zijn, aangezien met ons alles in orde lijkt, dus wat kan er fout gaan als je wel goede emmys hebt? Zo probeer ik maar zo veel mogelijk te denken. Succes verhalen van anderen helpen me ook heel erg. Soms ben ik avonden het internet aan het afzoeken voor succesverhalen 🤗. Fijn dat je vriend zo positief is! Die van mij is dat ook wel, maat ik merk zijn onzekerheid en schuldgevoel ook heel erg. En hij praat of begint er eigenlijk nooit over. Dus inderdaad, iedereen gaat er op een andere manier mee om, en dat is soms lastig. 

MelisserT een SOT is een Sperma overlevingstest. Bij ons in de fertiliteitskliniek is dit een standaard test die ze uitvoeren om te zien of de sperma de handelingen van het IVF/ICSI traject wel leuk vinden. Het schijnt namelijk wel eens zo te kunnen zijn dat het zaad uit een normale sperma test er best sterk uit kan komen, maar bijvoorbeeld het centrifuge gedoe van IVF niet goed overleven. Aangezien we beide corona hebben gehad willen ze even kijken of het zaad inderdaad weer goed is aangesterkt. 

 

Famke Dankjewel! Ik zag je vraag over mentale gesteldheid en over het algemeen gaat het wel goed. We zijn nu 3 jaar bezig om zwanger te worden en zitten al 2,5 jaar in het medische traject. In die jaren hebben we flink wat tegenslagen te verwerken gekregen. Al moet ik wel zeggen dat het verliezen van ons dochtertje er wel heel erg heeft ingehakt. In het begin van onze zwangerschapswens hebben we ook een vroege miskraam gehad. Hoewel dat ook echt naar was en hebben we ook echt wel even verdriet om gehad was dit wel echt van een heel ander niveau. Wat melliserT zegt herken ik goed. Hier ook rouwen en verwerken we de tegenslagen allebei op onze eigen manier. Het belangrijkste is het dat we met elkaar blijven praten over hoe we erin staan en aangeven wat we van elkaar nodig hebben of juist niet. We hebben echt wel ook onze moeilijke momenten gehad, maar ook wij vinden elkaar weer terug. 

[Auteur]

Berichten