Ik denk dat eea ook afhankelijk is van het verloop van je loopbaan. Bij onze eerste waren we best jong en hebben we beiden best veel gewerkt; hij 5 dgn en ik 4 dgn. Wij hebben dit jaren op deze manier gedaan totdat onze zoon met de basisschool begon. Tot 1,5 jaar was hij bij opa en oma en daarna kdv. Eenmaal op de bs ben ik veel minder gaan werken; alleen onder schooltijd.
Met onze andere kinderen hebben we het anders gedaan; mijn man is veel meer thuis en ik heb 2,5 jaar niet gewerkt; sinds kort weer begonnen met 2 dgn per week maar dit is heel uitzonderlijk in de sector waar ik werk. De planning is dat ik straks meer ga werken.
Ik geniet nog steeds enorm van onze kinderen maar de 2,5 jaar fulltime mama zijn is het beste wat ik ooit heb gedaan. Ik vind het oppakken van het werken icm mijn gezin wel erg lastig, ik schrik er nogal van wat ik allemaal moet laten om te kunnen werken maar tegelijkertijd vind ik het ook weer geweldig om lekker te werken. Ik merk wel dat we een goede basis hebben en ik het makkelijker vind om m’n kinderen op te voeden en de omgang met z’n allen is gewoon goed.
Eigenlijk vind ik dat we in Nederland een zwangerschapsverlof van minimaal een jaar moeten hebben. Zodat alle mama’s de rust en tijd kunnen nemen voor hun gezin. Maar goed, da’s een andere discussie.