Hey allemaal! 
Het is een beetje een lang verhaal maar ik probeer het zo goed mogelijk uit te leggen ik ben namelijk heel erg aan het twijfelen aan mijn relatie. 
ik heb dus sinds een half jaar ongeveer een relatie en aan de ene kant hebben we het leuk maar ik merk dat ik gewoon dingen mis en ik weet niet of ik daar mee kan leven omdat ik het wel echt nodig heb of misschien is mijn eisen lijstje te hoog? 
Ik mis gewoon heel erg het begrip en dat hij gewoon wat liever moet zijn in de kleine dingetjes. 
Om dit even goed uit te leggen mijn vorige relaties waren echt niet leuk mishandeling geestelijk en lichamelijk, veel liegen, narcistische ex.  Dit heeft mij echt gebroken en dat heeft ook heel lang geduurd voordat ik daar weer boven op was therapie enz. 
hier door heb ik wel last om echt open te zijn en mijn liefde te tonen naar hem en het is al een hele grote stap voor mij dat we nu samen zijn en ik doe echt mijn best om het wel te tonen. Voor een ander is het misschien niet veel maar voor mij wel. 
hij begrijpt dit totaal niet en als ik het hem probeer uit te leggen snapt hij het nog niet dit is heel frustrerend. 
Ik doe de opvoeding van mijn kinderen helemaal alleen en hij hoeft van mij echt niet de vaderrol op zich te nemen want dat is hij niet ze hebben hun eigen papa ook al is die er niet. 
Maar hier mis ik dingen ook in ik vind gewoon wel dat hij wat te weinig interesse in ze toont en dit vind ik jammer hij heeft er ook geen begrip voor dat het gewoon best veel werk is dat ik het allemaal alleen doe en ik mis soms gewoon dat hij me een klein beetje ontlast in de zin van dat hij nooit eens zegt van oh de baby huilt dus ik pak hem even op en dan gewoon de kleine dingetjes. 
Of een bakje koffie brengen of een ontbijtje als hij blijft slapen of zeggen dat hij trots op me is dat ik het allemaal alleen doe. 
het klinkt misschien dom maar ik heb dit wel nodig na alle ellende die ik heb gehad heb ik echt iemand nodig die echt lief voor mij is. 
vraag ik dan te veel? 
We zijn ook nog nooit echt samen weggegaan omdat hij vaak komt in de avond als de kindjes op bed liggen omdat oppas voor mij gewoon lastig is om te regelen. 
hier wil ik wel mee zeggen dat hij ze nog niet super vaak heeft gezien omdat ik hier wel heel voorzichtig mee ben. (Ze zijn nog jong)

en hij is echt wel leuk met ze als hij ze ziet maar wel heel erg oppervlakkig. 
Vraag ik gewoon te veel ? Ik ben namelijk ook niet perfect. 

Ik wil er wel even bij zeggen dat hij echt niet van mij zich al met de opvoeding hoeft te bemoeien of een vader moet zijn voor mijn kindjes het zijn meer de kleine dingetjes die ik mis dat hij wat liefs probeert te doen of wat rekening met mij houd. 

Ik vind dat je zeker niet veel vraagt! De dingen die je opnoemt zijn dingen die je echt wel mag verwachten in een relatie. Het is heel goed dat je het bespreekbaar hebt proberen te maken, maar erg jammer dat hij je niet lijkt te begrijpen… Hoe heb je het bespreekbaar gemaakt en hoe reageerde hij eigenlijk precies? Ik denk dat wederzijds begrip heel erg belangrijk is in een relatie en als jij je vaak niet begrepen voelt dit niet veel goeds doet aan jouw mentale gezondheid.

Zou het misschien kunnen zijn dat hij minder affectie toont omdat je dat zelf ook lastig vindt? 
Ik denk dat het goed is om aan te blijven geven waar je behoefte aan hebt maar het is voor jou zoals je vertelt niet makkelijk om precies hetgeen te doen wat je van hem wel verwacht. Zoals te lezen valt heb je daar echt wel reden toe; zou dat bij hem misschien ook zo kunnen zijn? Of kan het dus zijn dat hij het nog wat oppervlakkiger houdt omdat hij merkt dat jij dat ook doet? Misschien duurt het bij jullie daardoor gewoon net wat langer om op een punt te komen dat jullie er echt voor elkaar kunnen zijn.

Hoe dan ook denk ik wel dat het goed is je twijfel en behoeftes te bespreken en als jullie er samen echt niet uit komen zou ik persoonlijk goed nadenken of jullie wel echt bij elkaar passen. Als je partner je niet kan bieden wat je nodig hebt, maakt dat een relatie erg lastig.

Amother schreef:

Ik vind dat je zeker niet veel vraagt! De dingen die je opnoemt zijn dingen die je echt wel mag verwachten in een relatie. Het is heel goed dat je het bespreekbaar hebt proberen te maken, maar erg jammer dat hij je niet lijkt te begrijpen… Hoe heb je het bespreekbaar gemaakt en hoe reageerde hij eigenlijk precies? Ik denk dat wederzijds begrip heel erg belangrijk is in een relatie en als jij je vaak niet begrepen voelt dit niet veel goeds doet aan jouw mentale gezondheid.

even denken hoe ik het goed moet uitleggen maar als we vaak op het punt kwamen dat we het hier over hadden heb ik hem echt wel goed uitgelegd waarom ik er moeite mee heb en dat ik ook een beetje begrip van hem verwacht maar dat ik dat heel erg mis. 
hij snapt het echt totaal niet en gooit het dan op dat we al een tijd met elkaar gaan dus dat ik hem maar gewoon moet vertrouwen maar voor mij gaat dit niet zo makkelijk of hij haalt er hele andere dingen bij die er niks mee te maken hebben. 

Gebruiker10332031 schreef:

Zou het misschien kunnen zijn dat hij minder affectie toont omdat je dat zelf ook lastig vindt? Ik denk dat het goed is om aan te blijven geven waar je behoefte aan hebt maar het is voor jou zoals je vertelt niet makkelijk om precies hetgeen te doen wat je van hem wel verwacht. Zoals te lezen valt heb je daar echt wel reden toe; zou dat bij hem misschien ook zo kunnen zijn? Of kan het dus zijn dat hij het nog wat oppervlakkiger houdt omdat hij merkt dat jij dat ook doet? Misschien duurt het bij jullie daardoor gewoon net wat langer om op een punt te komen dat jullie er echt voor elkaar kunnen zijn. Hoe dan ook denk ik wel dat het goed is je twijfel en behoeftes te bespreken en als jullie er samen echt niet uit komen zou ik persoonlijk goed nadenken of jullie wel echt bij elkaar passen. Als je partner je niet kan bieden wat je nodig hebt, maakt dat een relatie erg lastig.

Dat zou kunnen maar ik heb hem ook al wel uitgelegd dat het het voor mij nog lastiger maakt als hij zo doet want dan heb ik er juist meer moeite mee. 
hij vind dat hij genoeg doet om liefde te tonen omdat hij me belt en bericht dit vind ik niet en ik heb meer nodig dan dat. 

Dat klinkt niet alsof hij jou begrijpt. Ik vind zoals hierboven ook genoemd is dat het wel lastig is in een relatie als je partner je niet kan bieden wat jij nodig hebt, het klinkt ook niet alsof jij veel van hem vraagt als ik je voorbeelden zie. Denk je dat hij zal veranderen? Denk je dat je er mee kan leven als hij dat niet doet? Ik denk dat je jezelf deze vragen moet stellen en je gevoel moet volgen. En hoe is jullie relatie verder? Geen enkele relatie is natuurlijk perfect. Ik ben wel van mening dat wederzijds begrip en je aanpassen aan elkaar een groot iets is wat de kwaliteit van een relatie heel erg beïnvloed.

Ik kan me goed verplaatsen in jouw verhaal. Zelf ook iets dergelijks meegemaakt.
Het is voor hem misschien ook heel moeilijk hoe om te gaan met jou gezien alles wat je hebt meegemaakt? Wellicht loopt hij een beetje op zijn tenen en klapt hij dicht terwijl hij zijn best doet? Doen jullie overdag leuke dingen met elkaar en je kids? Naar de kinderboerderij of iets? Dan kan hij voor zijn gevoel misschien iets meer bijdragen en op die manier meer vertrouwen krijgen zodat hij uit zichzelf voor gaat stellen om te reageren als een kindje huilt. Ik hoop dat je de rust bij jezelf kunt vinden en een stukje acceptatie dat deze relatie op veel vlakken beter is dan die je hebt meegemaakt. Zet ‘m op! 🍀

Amother schreef:

Dat klinkt niet alsof hij jou begrijpt. Ik vind zoals hierboven ook genoemd is dat het wel lastig is in een relatie als je partner je niet kan bieden wat jij nodig hebt, het klinkt ook niet alsof jij veel van hem vraagt als ik je voorbeelden zie. Denk je dat hij zal veranderen? Denk je dat je er mee kan leven als hij dat niet doet? Ik denk dat je jezelf deze vragen moet stellen en je gevoel moet volgen. En hoe is jullie relatie verder? Geen enkele relatie is natuurlijk perfect. Ik ben wel van mening dat wederzijds begrip en je aanpassen aan elkaar een groot iets is wat de kwaliteit van een relatie heel erg beïnvloed.

 

ik ben bang van niet omdat ik het meerdere keren heb aangegeven dat ik het gewoon echt mis en er steeds niks veranderd en een antwoord krijg van zo ben ik niet. 
het is zo dat ik me heel fijn bij hem voel en dat heb ik al heel lang niet gehad. 

 

[Auteur]

Berichten