Ik wil graag even van mij afschrijven, omdat nog niemand buiten mijn partner om weet van mijn zwangerschap. Net met mijn partner een hevige discussie gehad.. Over vaderschapsverlof. Het komt erop neer dat hij geen vaderschapsverlof wil opnemen ivm dat je maar 70%loon krijgt en het zonde vindt van het geld.. En hij is bang dat we ruzie gaan krijgen. Nou was ik zwaar beledigd natuurlijk.. Maar heb hem gezegd dat ik zijn hulp hard nodig heb omdat we nog een dochter hebben van nu 1,5 en tegen die tijd 2jaar. Ik heb hem ook gezegd dat het niet terug te draaien is als hij spijt krijgt, en dat het heel bijzonder is dat hij nu zo vrij kan zijn en  meer van de eerste weken mee krijgt. Maar ik krijg hem dus echt niet omgepraat. Wat moet ik doen het laten rusten en er over een tijdje weer over beginnen. Of het accepteren dat hij het niet wil en er boos over blijven.. Iemand ervaring hiermee? 

Wat grappig, mijn partner kijkt nu al uit naar het vaderschapsverlof. Hij grapt dat hij met 70% loon nooit meer zou gaan werken..

Hoe hebben jullie het bij de eerste gedaan? Heeft je partner toen nog vakantie opgenomen? Ik zou voorstellen om een deel van het verlof op te nemen; eerst 2/3 weken ofzo. Dan kan hij later altijd nog meer opnemen, of desnoods halve dagen.

Nou dat wat jouw partner heeft had ik dus ook..

Bij de eerste had hij 1 week extra genomen dus 2 weken in totaal. Ik had last van bekkeninstabiliteit en heb het wel als zwaar ervaren. Nu straks met 1 peuter en een baby denk ik juist dat het voor iedereen heel fijn is als hij vrij is die weken. zeker omdat ik mij dan meer focus op de baby en mijn partner kan ervoor zorgen dat de peuter genoeg aandacht krijgt en rustig aan er aan kan wennen dat er een baby’tje is… Maar hij ziet dit niet zo en is nu dus boos naar boven gegaan en achter zijn pc gaan zitten.. En dat van die 2/3weken is wel een goed idee maar dan denk ik niet dat hij die andere weken nog wil.. 

Hier ook een toekomstige vader die liefst maanden zou thuis blijven. 
We hebben ervoor gekozen om iei 3 weken te doen en de overige dagen te verdelen zodra ik weer moet werken.. mocht het allemaal anders lopen kan hij gelukkig ook makkelijk weer aanpassen. 

Is het voornamelijk een stukje financiën waardoor je partner het geen prettige optie vindt, die 70%? Is het anders een optie om nu een maandelijks bedrag aan de kant te leggen waardoor je tegen die tijd een extra centje hebt om die 70% op te vangen? 

Wbt meer ruzie is het wellicht goed om gesprek aan te gaan; waar is hij precies bang voor? Ik begrijp het helemaal met nog een 2jarige erbij, wij zijn zwanger van eerste kindje maar het idee zo snel alleen te zijn geeft lichtelijke paniek.. 

Mijn vriend neemt na de geboorte een week verlof, daarna neemt hij 1 dag in de week ouderschapsverlof. Dat is hoe we er nu voor staan en ik kan me er goed in vinden. Wel hebben we afgesproken dat als het te zwaar wordt voor mij, hij gewoon extra verlof neemt. Zijn werkgever doet daar niet moeilijk over en hij werkt nu ivm Corona fulltime vanuit huis dus we kunnen het per dag bekijken. Ook wij hebben al een zoontje van net twee jaar.

Ik snap enigszins wel dat een partner niet perse 5 weken achtereen thuis wil blijven aan 1 stuk. Mijn partner heeft ook aangegeven dat hij dat niet perse wil en ik vind dat prima.

Ik zou het even laten rusten, misschien kunnen jullie een tussenweg vinden

Financieel is het haalbaar. Dat zei ik hem ook en toen ging hij een andere “smoes” bedenken. Ik denk dan ook van lekker makkelijk zo van hier kijk maar ff hoe je het doet, ik ga toch gewoon werken want heb geen “zin” om thuis te zijn. Hij wil er niet over praten dus laat het voor nu wel rusten. De komende maanden genoeg tijd om er nog op terug te komen.. 

Mali schreef:

Mijn vriend neemt na de geboorte een week verlof, daarna neemt hij 1 dag in de week ouderschapsverlof. Dat is hoe we er nu voor staan en ik kan me er goed in vinden. Wel hebben we afgesproken dat als het te zwaar wordt voor mij, hij gewoon extra verlof neemt. Zijn werkgever doet daar niet moeilijk over en hij werkt nu ivm Corona fulltime vanuit huis dus we kunnen het per dag bekijken. Ook wij hebben al een zoontje van net twee jaar. Ik snap enigszins wel dat een partner niet perse 5 weken achtereen thuis wil blijven aan 1 stuk. Mijn partner heeft ook aangegeven dat hij dat niet perse wil en ik vind dat prima. Ik zou het even laten rusten, misschien kunnen jullie een tussenweg vinden

He is maar net hoe je er beide instaat. Gelukkig zijn jullie het wel samen eens, en misschien moet ik nadat we het nu laten rusten over een tijdje maar een compromis sluiten. 

Mijn vriend heeft ook geen 5 weken verlof opgenomen, hij wordt er niet gelukkig van om 5 weken lang fulltime alleen met de kinderen bezig te zijn.
Mijn zoontje gaat maandag tm woensdag naar de opvang en op vrijdag is mijn vriend standaard al vrij. Hij heeft tijdens mijn verlof wel de donderdag extra vrij genomen, dat was anders de enige dag dat ik met de 2 kleintjes alleen zou zijn. Was super fijn! Ik weet niet of jouw oudste ook naar de opvang gaat, maar anders zou zoiets misschien nog een tussenoplossing zijn, dat hij bijvoorbeeld 1 a 2 dagen per weken opneemt. Dan is het financieel niet zo grote stap en zit hij ook niet 7 dagen per week thuis.
Mijn vriend is overigens een top vader hoor en als ik het had gewild had hij echt wel vrij genomen, maar hij werkt ook gewoon graag. Dus het zou voor niemand leuk geweest zijn als hij 5 weken helemaal niet had gewerkt 🙂

Ik snap wel dat je vriend geen zin heeft om wekenlang aan 1 stuk thuis te zijn. Daar zat mijn man ook echt niet op te wachten.

Toen ons tweede kindje geboren werd, was mn oudste 21 maanden oud. De tweede is geboren met keizersnede ivm stuitligging. Dus ik kon de eerste weken echt bijna niks en mocht 6 weken mn oudste kind niet tillen. Mijn man was de eerste 2 weken fulltime thuis. Omdat ik echt nog amper rechtop kon staan en nog niet naar het einde van de straat kon lopen zonder pijn.

Na 2 weken ging hij weer aan de slag, dan ging hij rond 8/9 uur s ochtends weg en was vaak rond 3 uur in de middag thuis. Dat was prima. Een paar uur alleen met 2 kids ter je wel hoor, het is gewoon de realiteit! Ja, het  is hard werken en pittig, maar dat is het na een paar maanden nog steeds met 2 kindjes. 

Mijn man vond het heerlijk om weer wat uurtjes onder collega’s te zijn, wat ik ook heel goed begrijp. Maar hij zorgde wel dat hij op tijd thuis was zodat hij in de middag nog wat leuks kon doen met de oudste.

Het heeft gewoon 2 kanten. Heerlijk dat dat vaderschapsverlof bestaat, maar ik begrijp ook dat mannen het fijn vinden om de deur uit te zijn en te gaan werken. Misschien kun je afspreken dat hij bv. 3 of 4 dagen gaat werken van 9.00-15.00 ofzo? Dat is al heel anders dan 24/7 thuis zijn. En eerlijk is eerlijk, je moet ook gewoon wennen aan het leven met 2 kindjes en het gewoon  maar doen! Komt echt goed hoor! 

[Auteur]

Berichten