Dag allemaal,

Op 9 augustus ben ik bevallen van een prachtig meisje. Goede bevalling gehad, waarvan 40 minuten persen, helaas wel een 2e graads ruptuur opgelopen. Nu kreeg ik 5 weken na de bevalling een balgevoel, controle door gynaecoloog, geen verzakking. Toen dochter 11 weken was, weer na gynaecoloog geweest en bekkenfysio er is geen sprake van een verzakking. Wel is mijn vaginawand zichtbaar aan de buitenkant als ik sta. Wanneer ik voorover buk, of bij sommige bewegingen, gaat de vaginawand weer na binnen, en dit geeft een ontzettend verschrikkelijk gevoel..  Ook als ik langs stukken loop lijkt het wel ineens of de boel eruit zakt. Volgens de bekkenfysio en gynaecoloog moet ik het tijd geven en gaat dit vanzelf weg.. Helaas heb ik hier zelf nog weinig hoop in en ben ik enorm verdrietig hierover aangezien het me dagelijkse leven enorm beïnvloed..  Ik vroeg mij af, herkent iemand dit of heeft hier ervaring mee? Bevalling is nu 4,5 maand geleden..

Dit heeft inderdaad tijd nodig .

Bij mijn 1e bevalling heeft dit gevoel bij mij echt 9 maanden geduurd.

Geef het de tijd en luister naar je lichaam. 

Als je pijn krijgt doe een tandje terug.

Het gaat uiteindelijk gelukkig weer over.  Nu na m’n 2e bevalling heb ik er geen last van .

 

Hooi, 

Precies een jaar voor jouw bevalling ben ik ook bevallen 😁 25 min geperst, tweede graads ruptuur. 

Soms ook het idee gehad dat ik de hele boel naar buiten kon persen. Nu 16mnd verder, geen last meer van. Ook gevraagd of het een verzakking was en dat was het niet. Heeft zeker 9mnd tot jaar geduurd en indd heel vervelend. 

Wat bij mij hielp was kegel oefeningen doen, ‘optrekken’ en ‘vasthouden ‘ van je spieren binnenin je vagina. Het vergt misschien wat oefenen, maar bij hielp het wel!
En heel bewust met je lijf omgaan, grenzen aanvoelen en hierbij blijven, je rust pakken. Allemaal belangrijk. Succes en hopelijk ben je er snel vanaf!

Dankjewel voor jullie reacties. Ik heb er geen pijn aan, het is alleen enorm vervelend en geeft een rot ongemakkelijk gevoel. Ik sta er mee op en ga er mee naar bed, dus het is echt een belemmering elk moment. Ook voor mn menstruatie wordt het enorm heftig. Het is dus lastig om rust te pakken aangezien het er altijd is.. en rusten veranderd de situatie helaas niet.. 

De kegeloefening kreeg ik ook van de bekkenfysio als oefening en doe ik ook dagelijks, in de hoop dat dat iets doet.. 

Was bij jullie de vaginawand ook zichtbaar van buiten? En dat die naar binnen ging met bepaalde bewegingen?

Bij mij hing het er niet uit, maar zat/hing bij de uitgang van m’n vagina. Dus net niet eruit. Ik heb zoveel als kon kegel oefeningen gedaan, en dan niet alleen vagina ( maar alle spieren die daar in de buurt zitten, dus ook anus en andere spieren daar in de buurt 1 voor 1 intrekken/vasthouden en langzaam loslaten) goed op m’n houding gelet en met tillen goed m’n buikspieren gebruikt.
Ik heb door omstandigheden met mijn zoontje na de bevalling (lange ziekenhuis periode) helaas amper tot geen rust gehad en juist (fysiek ook) stress. Maar gelukkig is het bijgetrokken en weer helemaal naar binnen gegaan. Nog wel voelt, als je met je vingers naar binnen gaat, anders dan voor de bevalling. Ribbelige stukje huid ligt nu heel laag ipv hoog (sorry voor de details misschien) en weefsel is sowieso in z’n algemeen wat anders van structuur, soort dikkiger. Maar daar ondervind ik geen hinder van, gelukkig.
Hoop voor je dat t bij jou ook weg trekt en je er vooral geen last mee van hebt!

Wat jij omschrijft lijkt op wat ik heb, het zit/hangt bij ingang van mn vagina. Met liggen/zitten is het na binnen maar met staan zakt het ofzo. Ik heb ook weinig rust gehad na de bevalling, enorm veel stress, dochter met 12 dagen opgenomen in het ziekenhuis etc. En hoe je het omschrijft dat ribbelige weefsel voel ik idd ook. Klinkt alsof het een beetje gelijk is. Dankje voor het reageren, je geeft me echt een beetje hoop!!

Graag gedaan!
En wat vervelend dat jullie ook langer in het ziekenhuis moesten blijven. Hopelijk is nu alles goed met jullie allemaal.
Geef het herstellen de tijd en ‘vergeet’ het even en probeer waar kan je rust te nemen en vooral, wanneer je er aan denkt, oefeningen te doen. Komt hopelijk goed!
Weet niet hoelang het bij mij heeft geduurd, ben het op een gegeven moment een soort vergeten en toen ik het weer checkte was het al een heel stuk minder.

Het gaat hier gelukkig allemaal nu goed met onze klein meid. Ik probeer er niet aan te denken maar dat is erg lastig aangezien het een constante factor is.. Ik hoop dat mn klachten met de tijd afnemen en het dan langzaam aan na de achtergrond verdwijnt!

[Auteur]

Berichten