Hoi Allemaal,

Vanmorgen hebben we een echo gehad en helaas was het weer mis. Vorige zwangerschap na een goeie echo bij de 8 weken was het kindje kort daarna gestopt met groeien. Deze keer weer na een goeie echo met 7 weken nu met 9+1 gestopt. Ik zou eigenlijk 10+3 moeten zijn. Het vruchtje was verder heel mooi ontwikkeld, maar helaas geen hartactie. We zijn er helemaal kapot van. Ik weet ook niet goed wat ik moet doen. Ik voel me zo leeg.. 

Ik vraag me af of er meer zijn die meerdere miskramen hebben meegemaakt, waarvan het later nog goed is gekomen? Ik ben zo bang dat het de volgende keer weer mis gaat.

Dinsdag gaan we naar het ziekenhuis om cytotec en curetage te bespreken. Vorige keer heb ik cytotec gehad en het is me echt heel erg tegengevallen met het opwekken van de miskraam. Veel kramp en pijn gehad. Daarom zit ik te denken aan curetage, maar het zit me niet lekker dat dit toch een soort van operatie is. Ik ben bang dat het dan lang duurt dat ik weer ben hersteld of dat er misschien iets mis gaat. Wat zijn jullie ervaringen hiermee?

Ook willen we ons laten onderzoeken. Je weet maar nooit of de oorzaak misschien bij ons zelf ligt. Of dat het twee keer domme pech is geweest. Zijn er ook die hier misschien ervaring mee hebben? Ik ben benieuwd wat er allemaal onderzocht wordt en of het vaker voorkomt dat er iets uit is gekomen. 

Ik hoop dat we snel weer verder kunnen. Dat alles weer goed komt :)

 

Wat ontzettend naar dat je dit weer moet meemaken.  

Ikzelf heb 1 x een miskraam gehad na ook een goede echo, vriendin van mij heeft 4 x een hele vroege miskraam gehad en nu 2 gezonde Kids. Andere kennis van mij ook 2 x een miskraam en nu een gezond kindje het was gewoon domme pech bij hun allebei. Heel veel sterkte en probeer positief te blijven.

Hee wat shit! Sterkte meid, kan je verder geen tips geven.

Snap je gevoel bij curretage, misschien kan je voor cyotec kiezen met dagopname? Dat werd mij aangeboden omdat ik er zo tegen op zag.

Uiteindelijk had ik dat niet gedaan maar goed… Kan dus wel, dan kan je evt. Ook pijnstillimg krijgen.

Heel veel sterkte de komende tijd!

Hi,

Wat naar voor je. Het is wel heel herkenbaar. Wij hebben drie maal een missed abortion gehad, verschillend van 4 tot zo’n 8 weken, en we zagen het dan pas bij de eerste, en eenmaal bij de tweede, echo. We hebben drie maal medicijnen gebruikt, maar dat werkte nooit volledig en hebben daarna altijd nog een hysteroscopie of curretage moeten laten doen. Ik snap dat je daar tegenop ziet, dat deden wij ook, maar dat is gelukkig altijd meegevallen.

De twijfel snap ik ook, ook dat hadden wij heel erg, maar we werden iedere keer vrij snel (binnen een paar maanden) weer zwanger. Omdat het echter iedere keer mis ging, hebben we ook van alles laten onderzoeken, maar er kwam niets uit, behalve iets dat ze helemaal niet verwachtte, verkeerde schildklierwaardes. Waarschijnlijk is het een schildklierinfectie geweest, wat blijkbaar vrij veel voorkomt na een zwangerschap/miskraam, maar waar niet standaard op getest word. Uiteindelijk hebben we gewacht totdat de waardes weer normaal werden (duurde een paar maanden, maar geen medicijnen nodig gehad) en zijn toen weer zwanger geraakt. We hebben nu een prachtige dochter. Ze kunnen niet zeggen of de schildklierwaardes een effect heeft gehad op de miskramen, maar wij denken zelf van wel, dus je zou het altijd voor de zekerheid kunnen laten testen. Daarnaast kan het inderdaad ook gewoon pech zijn, helaas komt een miskraam vaker voor dan je denkt, maar hoeft het dus helemaal niet te betekenen dat het nooit meer goed komt.

Ik wens je heel veel sterkte en hoop voor een goede afloop.

Allereerst wil ik je veel sterkte wensen. Zelf vorig jaar een missed abortion gehad en 1 vond ik al heftig. Tegen ons werd gezegd dat er pas bij een eventuele 3e miskraam onderzoek wordt gedaan en dat het bij een 2e miskraam niet wil zeggen dat er wat mis is. Hopelijk is dit helaas ontzettende pech voor jullie en worden jullie snel succesvol zwanger.

Zelf heb ik na eerst afwachten totdat het zelf kwam Cytotec gebruikt wat helemaal niks deed en uiteindelijk gecuretteerd. Ik was nog nooit geopereerd, maar het is mij zo meegevallen. Hoop niet dat het ooit nog nodig is, maar ik ga dan gelijk voor curettage. Bloeden was zo goed al gelijk over en binnen een maand weer een goede cyclus. Met 3 1/2 maand weer zwanger en inmiddels 36 weken.

Heel veel sterkte om eerst hier doorheen te komen en het een plekje te geven en hopelijk ben je snel weer zwanger.

 Zelf heb ik veel gehad aan het forum “zwanger worden na een miskraam”, misschien heb je daar ook wat aan.i

Och Ingel, wat naar voor je voor de 2e keer! Ik heb je in andere topics voorbij zien komen een poos geleden en zag nu deze. Wat ongelooflijk shit…

Ik snap ook dat je tegen een curettage opziet. Ik kan beamen wat Sanne hierboven heeft gezegd, helaas heeft het bij mij nog geen goede zwangerschap opgeleverd, maar voor de rest precies hetzelfde gegaan. Ik was overigens niet bang voor de curettage zelf, maar vooral voor de narcose. Die heb ik gelukkig als heel goed ervaren, ging heerlijk relaxt slapen en werd vrij vrolijk (voor de situatie waarin ik verkeerde) weer wakker. Ik heb 4 weken geleden een spontane miskraam gehad. Ik ga er vanuit dat het gewoon weer domme pech is geweest, dat geeft me hoop voor een volgende zwangerschap.

Heel veel sterkte met welke keuze je ook gaat maken. Doe wat goed voelt voor jou en je partner en bespreek het rustig met je gyn :)

Allereerst sterkte!

Ik heb 1x missed abortion gehad bij 10 wkn en heb toen eerst geprobeerd met cytotec. Dat werkte onvoldoende en heb uiteindelijk alsnog curettage ondergaan. Viel me erg mee, lichamelijk was ik snel hersteld. Wel 2 weken erg moe, van de narcose denk ik. 

Na 4 mnd was ik weer zwanger, toen helaas bij 7 wkn spontane miskraam. Toen meteen curettage gekozen, ook omdat ik naar een buitenlands congres “moest”. Weer vlot hersteld, ook weer erg moe, zeker in combinatie met een jetlag… 

Hebben wel gekozen onderzoek te laten doen, bij ons beiden is gelukkig niks gevonden. 

Emotioneel gezien gaat t allemaal wat minder vlot, ben nog steeds niet de oude (2e x was nov ’16).  Nu met behulp van een psycholoog alles op n rijtje proberen te zetten. 

Ondertussen proberen we t wel weer, maar ik vind het heel erg spannend!

Hoop dat we allemaal snel onze wens in vervulling zien gaan. 

[Auteur]

Berichten