Ik herken mezelf ook in jouw bericht. Als je eenmaal hebt besloten dat je ervoor gaat, is dat wachten verschrikkelijk. Als je nou wist wat het eindstation was, zou het makkelijker zijn. Maar je krijgt geen garanties.
Ik ben 6 maanden bezig en mijn huisarts zag geen reden om me door te verwijzen (waar ze ook gelijk in heeft waarschijnlijk), maar omdat ik 37 ben heb ik wel aangedrongen op een bloedtest. Alles in orde, zoals verwacht.
Ik denk nu dat ik vooral aan het mentale aspect moet werken. Dat loslaten dus. Ik geloof overigens niet dat je van ‘loslaten’ ineens zwanger wordt, en dat het zeker ook niet je eigen schuld is als je een beetje stress hebt. Ook superstresskippen worden gewoon zwanger. Maar ik denk wel dat het belangrijk is om er ontspannen te leren instaan, gewoon puur voor jezelf zodat je meer in balans bent. Daarvoor heb ik nu een afspraak gemaakt bij de acupuncturist. Voor iedereen kan zoiets natuurlijk wat anders zijn, maar net wat voor jou werkt.