Hallo moeders,

ik merk dat ik me veelal afvraag of ik mijn zoontje wel voldoende aandacht geef/hem uitdaag om zich te ontwikkelen. Sten is te vroeg geboren en was een kleine baby. Inmiddels zit hij mooi gemiddeld in de curve maar merk ik qua ontwikkeling dat hij wat achter loopt op andere baby’s. Dit maakt me onzeker omdat ik het gevoel krijg dat ik hier een bijdrage aan lever. Daarnaast vind ik het moeilijk om de deur uit te gaan omdat Sten vaak huilt in de auto/kinderwagen. Ik krijg dan het idee dat hij niet stil wil liggen omdat hij dan net wakker is. Continu merk ik dat ik mezelf opleg om elke minuut met Sten bezig te zijn en wanneer ik toch even tussendoor ga opruimen oid en hij ligt in de box, dat ik me schuldig ga voelen. Soms heb ik ook wat minder ruimte omdat ik dan niet goed in mijn vel zit en betrap ik mezelf erop dat ik het fijn vind om hem even in bedje te leggen, zodat ik mijn handen vrij heb. Dit roept zoveel tegenstrijdigheden bij mij op. Vooral omdat het van de buitenkant vaak bij anderen anders lijkt. 
Begrijp me niet verkeerd, ik hou zielsveel van mijn kindje! Ik vind het vooral fijn om eens echt eerlijk te zijn over hoe ik mij ook kan voelen en wat het in mijn hoofd allemaal teweeg brengt. Herkennen jullie dit?

Daarnaast ben ik benieuwd, wat doen jullie in de wakkertijd? Ik geef Sten de fles, ga even knuffelen/liedjes zingen en laat hem spelen op het kleed. Hij vind het daarnaast leuk om televisie te kijken maar dat probeer ik in te perken omdat ook dit me het gevoel geeft dat ik een slechte moeder ben die het zichzelf makkelijk wil maken. 

Goed zeg, dat je verteld hoe je je voelt. Het lijkt altijd rozengeur en maneschijn maar dat hoeft zeker niet zo te zijn hoor! 

Nikki is ook te vroeg geboren, 37 weken, en was ook erg klein. 2795 gr en 48cm 

In het begin hebben we vooral erg veel huid op huid contact, spelen in box of op het kleed, in de draagzak, tummytime (korte momentjes), knuffelen, liedjes zingen en verhaaltjes voorlezen, wipstoel vond ze zelf ook erg leuk. 

Je moet je echt niet schuldig voelen als je ze af en toe even weg legt, de wereld draait door en het huis ruimt zichzelf niet op.. Als ik je verhaal lees krijg ik nu het gevoel dat je vooral te streng voor je zelf bent ;). Probeer te genieten en onthoud dat elk kind zijn eigen ontwikkeling volgt! 

Succes!

Klopt ik ben ook streng, ik heb nou eenmaal een beeld in mijn hoofd van de perfecte moeder en dat is een te hoge lat. Toch fijn om de bevestiging van andere moeders te krijgen. Sten is nu bijna 5 maand. Het idee van de was opvouwen vind ik heel leuk! Die neem ik zeker mee!

Ik zie de tijd die je kindje zelfstandig kan doorbrengen juist ook als heel waardevol. Zeker als ze nog klein zijn, zijn ze zo afhankelijk van mama en papa. Als ze zich dan even zelf kunnen vermaken: des te beter! Zelf ben ik ook geen voorstander van de TV, maar ook bij ons staat deze af en toe aan om ons zoontje bezig te houden (vooral als hij humeurig is en niet zelf kan spelen terwijl ik toch echt even iets anders moet doen).

Verder vind ik het ook heel fijn als ons mannetje weer lekker zijn bedje in gaat en ik tijd voor mezelf heb hoor, dat maakt je helemaal geen slechte moeder! Je bent nu dan wel mama geworden, maar je bent zelf ook nog steeds een persoon met interesses en behoeftes. Jouw wensen mogen er ook zijn!

[Auteur]

Berichten