Bij ons heeft de kleine altijd afwisselend in de cosleeper onder een eigen dekentje gelegen (zo ingestopt dat hij zichzelf er niet onder kon wurmen, volgens voorschriften) of in ons bed bij ons onder onze deken. Ik weet dat het algemene advies is dat laatste niet te doen, en dat er tegelijk een stroming is die daar veel minder tegen waarschuwt. Doe hierin wat goed voor jou en je kindje is.
In het eigen bedje zijn we begonnen met onder een dekbed slapen vanaf 16 maanden.
Hij wil in ons bed ook op onze kussens, wij zijn daarin heel duidelijk: dit is het kussen van papa/mama, dit is het kussen (peuterkussen) van “naam kind”. Die van ons reageert goed op die duidelijkheid / grens en wil vaak na een half uur niet meer op zijn kussen liggen. Dan slaapt hij zonder kussen door. Maar goed, hij slaapt nog steeds op onze kamer dus ik heb hem snel in beeld, een deken wat omhoog of omlaag gelegd of een kussen aan de kant gelegd.
Zelf heb ik het idee dat iedereen hierin vooral het eigen kind probeert te volgen.