Hier geen wens voor een derde, maar wel voor een tweede. Ik wil er geen heel nieuw topic voor openen dus reageer maar even hier, het is ook meer even om het van me af te schrijven.
Zoonlief is super lief en nu toch al bijna 1,5. Had ooit het beeld dat we het weer zouden proberen als zoonlief ronderbij het jaar was en kon lopen, dat kan hij nu. Maar helaas gaat het praktisch niet, we hebben (nog) geen eigen huis, dat is afentoe al lastig met een kleintje gezien we bij ouders inwonen. Laat staan met een tweede kleine, of een vrouw die zwanger is en minder in haar energie zit, zeg maar nihil (zoals bij de eerste zwangerschap echt het geval was).
Manlief vind het ook erg jammer, had graag nu begonnen maar heeft ook en terecht gezegd te willen wachten tot we in ons eigen huis wonen, hopelijk in december. Maar december duurt nog zo lang en niets is zeker! In een bouw lopen altijd vertragingen op. Straks is zoonlief 2.. Ondanks dat mijn wens voor een tweede wel groot is, weet ik niet of ik dat wil met zo’n ‘groot’ leeftijdsverschil.
En ook dan wonen we er straks, we zijn al bijna 3 jaar bezig met dit nieuwbouwproject en hier en daar hoor ik hem weleens zeggen ‘als we er wonen, wil ik eerst een jaar genieten van ons gezin.’ Dan is zoonlief 3.. Gek word ik ervan in mijn hoofd hihi De praktijk versus het gevoel.
