Hallo,

 

Mijn dochtertje is 19 maanden. Als baby sliep ze heel goed. Tussen 15 en 17 maanden hebben we heel veel last gehad van nachtangsten en uren wakker.

 

Dat is eindelijk overgegaan nadat we het haar  hebben laten uitwenen.

 

Maar sinds onze reis, waar minder structuur was, wordt ze nu telkens heel vroeg wakker. Meestal tussen 4 en 5, maar soms zelfs vroeger. Ik heb de slechte gewoonte gecreëerd om ze dan maar bij mij te nemen om verder te slapen zodat ze niet teveel lawaai maakt en we nog wat kunnen slapen voor de werkdag.

 

Nu rekent ze daar natuurlijk op. Dus als ik haar toch terug in haar bedje wil leggen snachts na wat troosten en verschonen, krijst ze alles bij elkaar en staat ze te rammelen aan haar bed.

 

Ik weet nu niet zo goed meer hoe ik dat moet keren. Op zich slaapt ze wel weer in als ik haar bij mij neem, en is dat niet zo erg. Maar dit kan ik niet blijven doen. Of wel? Wat is jullie ervaring en advies?  Iemand dit dit ook meegemaakt heeft?

 

Bedankt voor de raad.

 

Groeten

 

 

De vraag is, vind je het zelf vervelend dat ze bij je in bed ligt.
Zo niet, wat is dan het probleem?
Zo wel, dan weer laten uitwenen en af en toe heen gaan zonder iets te zeggen. Even neerleggen en weer weg lopen. Dan weer aantal minuten wachten. Dit verdubbel je steeds.

Succes!

Onze dochter werd ook rond die leeftijd opeens ’s nachts wakker. Als we haar vervolgens tussen ons in legden dan viel ze meteen in slaap. Sindsdien (half jaar later) is dat nog steeds wat we doen. Ze valt in haar eigen bed in slaap, de ene nacht wordt ze wakker en mag ze bij ons verder slapen en de andere nacht slaapt ze gewoon de hele nacht door in haar eigen bed!
Wat ons betreft geen probleem en we staan hier helema achter, dus doe vooral wat goed voor jou voelt!

Eens met hierboven.

Ik snap precies wat je bedoelt.. met onze 2e dochter ging het exact hetzelfde. Ondertussen is ze ruim 2.5 jaar. Ze slaapt elke avond netjes in in haar eigen bed, maar wordt rond 4.00 elke nacht wakker en komt dan in ons bed. Dat is ze idd gewend geraakt. Ik vind het niet zo erg. Ze slaapt direct goed verder en wij ook. En ik ben blij dat ze wel goed in haar eigen bed inslaapt en het grootste gedeelte van de nacht in haar eigen bed blijft.

Ik vraag mezelf ook wel eens af of we hierin fouten hebben gemaakt. Ergens wel, want ze ‘horen’ natuurlijk gewoon in hun eigen bed. Maar aan de andere kant vindt niemand dit vervelend, iedereen slaapt en het biedt haar veiligheid die ze blijkbaar nodig heeft.
Onze dochter slaapt samen op de kamer met haar zus van 4.5, mede daarom hebben wij eerder de ‘keus’ gemaakt om haar s nachts in ons bed te nemen, omdat haar zus anders wakker zou worden. En 2 kinderen klaarwakker in de nacht is het laatste wat ik wil.
Onze oudste heeft nog nooit een nacht in ons bed geslapen, maar heeft hier ook nooit om gevraagd. Het ligt dus heel erg aan her karakter van je kindje.

Nu ben ik zwanger van een 3e kindje en m’n dochters krijgen binnenkort een stapelbed. Ik heb met m’n man afgesproken dat dat het moment is dat we ECHT stoppen met het slapen in ons bed. Een nieuw bed voor haar, nieuwe slaapkamer, dus is ze groot en vanaf dat moment gaan we echt doorzetten en haar niet meer in ons bed nemen. Ik wil er namelijk wel vanaf zijn voordat de baby geboren wordt. Op dit moment vind ik het niet erg dat ze halve nachten bij ons slaapt, maar straks met de baby erbij zie ik dat echt niet voor me.

Dat wordt ongetwijfeld een week lang slapeloze nachten en doorbikkelen, maar daar moeten we dan maar doorheen. We hebben dit immers ook zelf aangeleerd helaas 😉
Dus inderdaad, vraag jezelf of in hoeverre je het echt erg vindt. Vind je het oké? Dan ga je zo door. Maar verwacht niet dat je kindje dit uit zichzelf weer afleert. Die hoop hadden wij ook, maar nu zijn we een jaar verder en t blijft elke nacht feest.
Vind je het vervelend en wil je er liever nu vanaf dan over een aantal maanden/jaar? Dan moet je nu doorzetten, steeds terugleggen etc, hoe zielig ook. Maar daar moet je toch een keer doorheen.

Heel erg bedankt voor jullie reacties. Het is inderdaad een moeilijke. Op zich heb ik er niet zoveel last van dat ze bij ons slaapt. Maar ze slaapt niet altijd goed, of rolt dan plots op mij. Waardoor mijn nachtrust ook niet top meer is. Ik vrees dus doorzetten. Hoe lang duurde het bij jullie toen jullie het keerden?

[Auteur]

Berichten