X

X

Sorry voor de negatieve ondertoon maar ik ben het ook zat.

Ohjeej klinkt heftig. Is het een idee om een keer op te schrijven wat je wel en niet fijn vind aan de relatie ( dit gebeurt et, dit zie ik, dit hoor ik etc. En zo voel ik mij hierover. Ik zou het prettiger vinden als…) en dit met je partner te bespreken. Wat vind hij? Wellicht kan hij met zijn moeder gaan praten? Verwachtingen en realiteit kan best veel uit elkaar liggen.

Super veel succes 

Wauw het lijkt er op dat zij wel alles mag zeggen maar een ander niet .. want dat zou t mens niet aan kunnen..

Ik vind t best bijzonder hoe ze je behandeld.  Je noemt haar lief maar dat je zoon er onrustig van wordt zou moeten betekenen dat het allemaal een beetje te veel is, mijn inziens. Vind jij het te veel allemaal? Dan neem je even afstand.

Gezien je voorgeschiedenis, zou ik haar even laten even niet meer uitnodigen maar het van haar af laten hangen. Standpunt maken hiermee,  niet met je gevoel een loopje laten nemen. 

 

 

Misschien een brief aan haar schrijven met jouw kant van het verhaal en hoe jij erover denkt & het voor je ziet.  Daar kan ze dan een tijdje bij stil staan en rustig overna denken, ik zal het vervolgens aan haar overlaten. Ze kan jullie heus niet missen maar gun het even de tijd. 

Wat zegt je vriend van dit alles?

 

ik ben zelf best introvert dus mijn schoonmoeder kent kent mij niet. (Zo kreeg ik allemaal extreem roze oud bollige kleertjes van dr wat ik dus vreselijk vond) waarschijnlijk kocht/koopt ze ook wat ZIJ leuk vind. En vind ik het dus vreselijk om mijn dochter kleren aan te doen die ik zelf niet leuk vind. (Dit doe k dus ook minimaal)

ook was ik bang (en nog steeds wel) dat ze mij dochter helemaal zou opclaimen en idd zoals jij zegt doen alsof MIJN dochter haar kindje is.

heb wel met mijn man afgesproken dat het ons kind is en dus onze regels en opvoeding. Daar mogen opa’s en oma’s zich maar mooi aan aanpassen. (Tot nu toe gaat dat redelijk goed. Probeer wel Mn schoonouders beetje te ontwijken ivm Mn ergernissen)

Bedankt voor alle lieve reacties…

Mijn vriend zegt: Jullie moeten gewoon allebei normaal doen. Lekker nuchter. Zijn zusje zei overigens: Welcome in de famiky. Zo behandelt ze ons ook. Dus veranderen zal er weinig denk ik.

Maar ja, ik ben gewoon door alles van vroeger en een eetstoornisverleden heel zuinig op mezelf en kijk echt naar wat IK vind. En het klinkt egoistisch maar een ander moet er maar mee dealen. Heb haar wel laten weten waarom ik op een bepaalde manier doe, maar durf niet zo goed aan te geven dat ik t echt niet ok vind in bepaalde opzichten.

Wil de jongens niet hun oma ontnemen en ook niet mijn vriend het gevoel geven dat ik zijn moeder niet mag, want dat is ook niet zo. Maar idd het is me een beetje teveel. Vind t ook wel fijn, want ik belde haar elke dag met video en als ik dat dan een keer niet deed kreeg ik meteen te horen: waarom heb je niet gebeld, ik maak me zorgen etc etc. Heb nu gelukkig rust

 

Tot nu toe heeft ze sinds mijn bericht hier ook niks laten weten.

Dat je alles accepteert leid denk ik tot dit gedrag van haar. Klinkt alsof zij totaal geen respect voor jou heeft en ze ondermijnt duidelijk jouw gezag. Ik denk dat het tijd is om haar duidelijk te maken dat als zij een deel in jouw leven en dat van jouw gezin wil uitmaken, ze zich aan jouw regels e.d. moet houden en respect moet tonen. 

Ze zal zeker beledigd zijn, maar ja ze heeft dan niet veel keus he. Misschien nooit geleerd hoe ze zich moet aanpassen. Zodra je mensen in je leven laat en ze veel met je kinderen laat omgaan, heb dit zelf meegemaakt met mijn eigen moeder, gaan ze zich ineens vanalles permitteren. Aan jou de taak om hen op hun plek te zetten. 💁

[Auteur]

Berichten