Hallo Allemaal, 

Na een hele lange weg, veel negatief nieuws en ziekenhuis verandering zijn wij 8 maanden verder en hebben te horen gekregen dat er geen zaadcellen in de zaadlozing gevonden zijn… 

Wat nu? We hebben te horen gekregen dat mijn partner zijn bloed moest laten prikken voor een hormonen & chromosomen onderzoek. Vorige week hebben we nieuws gekregen dat zijn hormonen goed zijn over 2 weken krijgen we uitslag over zijn chromosomen onderzoek. Als dit allemaal goed blijkt moet hij voor een MESA, PESA of TESE behandelen. 

Het hele romantische aspect van een kind krijgen zit er bij ons dus niet in en benieuwd of mensen hier ervaring mee hebben. Ik zit vol met vragen bijvoorbeeld hoelang is de wachttijd voor zo’n behandeling?? Hoe hier mee om te gaan emotioneel? en in samenwerking met werk hoe hebben jullie dat gedaan? 

Groetjes K

Mijn man heeft nog geen 5 procent zaadcellen ook niet veel dus🙁

Oh jeetje dat is ook zeker niet veel zitten jullie al in een IVF of ICSI traject? 

Het mysterieuze is dat we al 2 kinderen hebben of het zijn 2 wondertjes of het is daarna drastisch achteruit gegaan🙁

Fijn dat jullie in ieder geval al 2 wondertjes hebben lopen! Ik zelf had ook altijd al gedacht dat ik rond mijn leeftijd nu sowieso 1 had, heb altijd gezegd dat er een bus vol zou komen…. Die droom is nu wel gestopt. Zijn er al behandelingen gestart? 

Hoop nog steeds zwangerschap komt spontaan maar inmiddels ronde 22🙁

Een gesprek met een arts kan misschien helpen…

Mijn man vindt dat we het moeten accepteren maar ik wil zo graag een 3de🙁

Snap het heel goed, ik wil er ook elke minuut van de dag hierover hebben en sparren maar ook mijn wederhelft zegt we zien wel…. Sommige mannen kunnen het blijkbaar uitschakelen en naast hun neerleggen. 

Hi Klavert,

hier hebben wij ruim 13 maanden geleden dezelfde boodschap gehad, er werden helemaal geen zaadcellen aangetroffen in het sperma van mijn man. 

Het is echt een verschrikkelijke mededeling, je wereld staat op zijn kop. Ook wij werden doorgestuurd voor een TESE. Voorafgaand aan de TESE werd in het EMC (Rotterdam) nog een zaadanalyse gedaan en daarin werden 4 (!!!) levende zaadcellen aangetroffen. Het gaf dus aan dat er ergens wel iets wordt aangemaakt. Daarnaast werd een operatie ingepland om eerst een spatader in de balzak te verwijderen. Nadat dit gedaan was moesten we drie maanden wachten op een nieuwe zaadanalyse en hierin werden iets meer zaadcellen aangetroffen. Nog steeds maar tientallen, maar genoeg voor ICSI. 

Ivm Corona en het overstappen naar een andere kliniek heeft het lang geduurd voor wij met ICSI zijn gestart, dat is pas afgelopen maand gebeurt. Met heel veel onderzoek zijn er zes zaadcellen bij mijn man gevonden waarmee 6 van mijn eicellen zijn bevrucht. Hiervan heeft eentje zich ontwikkelt tot een embryo waarvan we binnenkort de terugplaatsing krijgen.

Het is ontzettend zwaar, want de kansen zijn heel erg klein maar toch lijken we elke keer een engeltje bij ons te hebben waardoor we weer een stapje verder komen. 

Ik wens jou en je partner heel veel kracht en wijsheid in dit zware traject. Blijf samen goed nadenken over wat je wilt, doe goed onderzoek naar de mogelijkheden en werk ook aan bijvoorbeeld lifestyle (gezond eten, sporten, supplementen). Alle kleine beetje helpen en voor ICSI heb je echt maar een paar zaadcellen nodig. 

liefs

Hallo lentekriebels, wat fijn om toch een succes verhaal te horen met dezelfde problemen. Ik zie weinig hierover voorbij komen en had eigenlijk het idee dat ik geen lot genoot zou vinden… 

Hebben jullie ook vooraf een bloedonderzoek gehad voor de hormonen en chromosomen? 

En hoe is dat bij jou gegaan? Hebben ze eerst de zaadcellen er uit gehaald voordat ze met hormonen en dergelijke begonnen bij jou voor de ICSI? 

Groetjes 

Mijn man had ook geen best zaad. Schommelde zo rond 30 gezonde cellen. Alleen icsi was een mogelijkheid voor ons. Gelukkig hebben we twee prachtige kinderen gekregen. We zijn nog steeds heel dankbaar hierom. 

Het romantisch beeld is weg idd. Het is een tijdrovend proces, maar ik vond het ook hoopvol! Eindelijk dat we geholpen worden maar met zn tweeen kwamen we er niet. Veel sterkte met het proces!

Hier 19 augustus te horen gekregen dat er niets zwemt. Wij staan nu op de wachtlijst van het amc… Verwacht ivm de corona dat het zo nog een jaar op hold kan staan helaas… Wij weten verder nog niets. Fijn hier toch lotgenoten te vinden. Meestal ligt het probleem bij de vrouw ipv de man. Ik begrijp dat de onderzoeken bij vriendlief dus ook wel maanden kunnen duren eer ze uberhaupt wat vinden? Niet heel bemoedigend dit topic…

Ik reageer toch even op ForumGebruiker. Jou soort mensen maakt mij onwijs boos en heel verdrietig. Je hebt godverdomme al twèè kinderen,en dan nòg lopen peeuwen. Wie weet wordt ik wel nooit moeder. Had je daar al eens aan gedacht? Het is heel pijnlijk om zoiets te lezen. Straks ga je ook nog klagen dat je liever een meisje ipv een jongetje had gehad. Of dat het toch wel zwaar is. Wees goddommense blij, want onze wens zal misschien altijd een wens blijven ipv iets wat we groot zien worden.

[Auteur]

Berichten