Hi Klavert en Knuffeltje,
een succesverhaal is het nog niet helemaal, eerst de terugplaatsing afwachten en hopen dat de embryo zich gaat innestelen… maar daar moet deze maand duidelijkheid over komen dus fingers crossed!
Maar ik hoop dat het jullie hoop geeft, dat onze situatie uiteindelijk iets minder dramatisch lijkt dan het in de eerste instantie was. Tijdens onze eerste afspraak bij de gyn werd er gelijk een folder over zaaddonoren en eentje over adoptie meegegeven… vrij confronterend…
Er zijn bloedonderzoeken en chromosomen onderzoek gedaan bij mijn man, hier kwamen weinig noemenswaardige zaken uit. Behalve een laag testosteron-gehalte maar daar doen ze niets aan bij een kinderwens (kan pas daarna, omdat die behandeling de zaadkwaliteit nog verder kan schaden).
Er is geen TESE uitgevoerd, weet niet of dat helemaal duidelijk was uit mijn vorige post.
Knuffeltje, je hebt gelijk, het is ook geen bemoedigend verhaal… het duurt allemaal zo ontzettend lang! Dat komt omdat het gemiddeld drie maanden duurt voordat je veranderingen in de zaadkwaliteit in een analyse kunt zien en wij hadden door Corona ook nog pech dat afspraken werden uitgesteld en afgezegd. Daarbij zijn we van kliniek gewisseld omdat het EMC in Rotterdam perse een TESE wilde uitvoeren en het MCK in Leiderdorp een ICSI wilde starten zonder TESE. Dat laatste had onze voorkeur omdat je een TESE niet eindeloos kunt doen en ook de productie van het minieme aantal zaadcellen die er wel zijn beschadigd kan worden voor de TESE. Daar gingen ook weer drie maanden overheen, maar wel heel blij dat we dat gedaan hebben en nu gestart zijn en dus één embryo hebben (en nog wat eicellen in de vriezer). Deze maand in 13 maanden voor het eerst weer het gevoel dat we een kans hebben.
Mochten jullie vragen hebben, let me know!