Die van ons heeft een lepel en vorkje, maar mag ook gewoon met de handen pakken. Tafelmanieren komen later wel, maar lekker zelf doen, kennismaken met structuren en lekker eten vinden we belangrijker. En daardoor is hij zich ook al ervan bewust of eten te heet is bijv en je nog even moet blazen. We stropen de mouwen op, slab om (zo’n zachte siliconen afwasbare van HEMA) en het knoeien valt eigenlijk best mee. Een hap met een vork of lepel wordt overigens wel altijd gecomplimenteerd en we hebben wel de regel dat yoghurt niet met de handen mag, maar met een lepel en dat als het niet lukt, je even hulp moet ‘vragen’. Gaat uiteraard niet altijd goed of vlekkeloos, maar de maaltijd is gezellig, er wordt goed gegeten en wij komen ook toe aan ons eigen eten omdat we hem niet steeds hoeven te voeren 😁 We deden dit trouwens al vanaf heel jong, de generatie opa’s/oma’s vond het maar niks hoor die kliederboel haha wij vonden het reuze gezellig.
