Gewoon doen waar jij je goed bij voelt en wat voor jullie werkt. Ik liet me ook gek maken door iedereen, dat onze dochter zelf in slaap moest vallen en om 19.00 in bed moest liggen. Ik heb haar zelfs tegen mijn zin in, laten huilen op advies van consultatiebureau (na 2 keer geprobeerd te hebben, kon je me opvegen) met als uitwerking dat ze al hysterisch werd zodra ze het bedje aanraakte en dus helemaal niet meer sliep in haar bed.
Uiteindelijk hebben we haar overal laten slapen waar ze maar kon slapen, box, bank, ons bed, bij ons op de arm enz.
‘s Nachts sliep ze nog bij ons op de kamer in haar wiegje en dat ging na 23.00 altijd super en sliep ze door.
Uiteindelijk zijn we het overdag in eigen bed slapen heel langzaam gaan opbouwen, met naast het bedje zitten, hand op haar buikje of een beetje kriebelen over haar hoofdje. Vervolgens met een vest van mij in haar bedje en een knuffeldoekje dat bij ons in bed had gelegen. (Zodra ze sliep haalde ik het vest weg ivm veiligheid) Rond 19 weken viel ze zelfstandig alleen in slaap (met vest en knuffeldoekje) in haar eigen bed. Gaandeweg konden we haar bedtijd ook steeds meer vervroegen en met 6 maanden zaten we rond 19.00 als bedtijd. Vanaf die tijd is ze ook ‘s nachts op haar eigen kamertje gaan slapen.
Nu valt ze heerlijk zelf in slaap (ze is bijna 8 maanden), meestal binnen enkele minuten. Als het moeizaam gaat, dan zitten we naast haar bedje en kriebel haar een beetje. Meestal is ernaast zitten al voldoende. Die kleintjes hebben ons het liefst zo dicht mogelijk in de buurt, waarom zou je dat zo extreem moeten gaan forceren omdat anderen vinden dat ze zelfstandig in slaap moeten vallen. En zelf vinden we het stiekem heerlijk om onze kleine muis tevreden en rustig in slaap te zien vallen.