Hi mama’s,

Ik heb gister te horen gekregen dat het ziekenhuis de zorg van mij wilt overnemen. Ik ben op dit moment 38+5. De reden zou zijn omdat ik bij twee verschillende metingen een onderdruk had van 90 en 91, echt op het randje dus. Mijn wens is om thuis te bevallen tenzij er echt reden toe is om dit niet te doen. Maar ik vind zelf dat dit niet het geval is. Ik heb verder geen klachten wat zou kunnen duiden op zwangerschapsvergiftiging en mijn urine en bloed waren ook schoon en de kleine groeit prima en beweegt veel. Dus echt puur de bloeddruk is voor het zkh een reden om mij over te willen nemen en ze begonnen zelfs al over inleiden. Ook lees ik op verschillende zkh sites (waaronder mijn eigen zkh) dat ze pas gaan overleggen met een gyn met een onderdruk van 95 of hoger, dus ik snap er allemaal niks meer van😅 ik heb maandag een afspraak met de gynaecoloog maar ik moest even ergens mn verhaal kwijt. En ik wil ook niet daar maandag doen alsof ik er zoveel verstand van heb maar ik wil gewoon heel graag thuis bevallen en al helemaal niet ingeleid worden. Of ben ik nu te veeleisend?

Misschien dat meer mama’s dit hebben meegemaakt.
Liefs

Heb je dit al met je verloskundige besproken? Of was je al vanaf het begin onder begeleiding van de gyn? 

Heb je ook met zkh besproken dat je liever thuis bevalt en hoe hoog zij het risico achten op wat dan ook? 
Is lastig hoor. Ziekenhuizen zijn nogal snel van technisch ingrijpen als het niet hoeft. Maken je snel bang. Maar aan de andere kant is het verre van fijn als je thuis aan he bevallen en half over kop alsnog naar het ziekenhuis moet. 
Luister naar je gevoel, luister naar gyn en eventueel de verloskundige en met je partner (als die er is) en hak dan de knoop voor jezelf door. Dan kan je daar op focussen. Je hebt nml niet meer zolang te gaan 🙂 
Succes!

Ik moest na een thuisbevalling in de ambulance, baby mocht niet mee in ambulance. Ik heb dat eerste belangrijke uur met mijn baby gemist. 

’s nachts in het ziekenhuis was het heel fijn om hulp standby te hebben staan.

Soms lopen dingen anders dan je verwacht. Hopelijk is de voorzorg overbodig.

Hoi hoi!

Allereerst wil ik even zeggen dat je zeker niet veeleisend bent en hoe leuk dat het nu ieder moment kan gebeuren, straks heb je je kleintje in je armen!

Hier een mama waarbij het ziekenhuis ook de zorg heeft overgenomen, alleen dan met 37+6. In mijn geval was zowel mijn boven en onderdruk te hoog, in combinatie met de al wat langer bestaande zwangerschapsvergiftiging symptomen is in goed overleg besloten om de dag erna direct in te gaan leiden. Onze kleine meid is geboren met 38+1. 

Ik begrijp heel goed dat je thuis wilt bevallen en ik denk dat je je wensen ook zeker kenbaar kan maken in het ziekenhuis en bij je verloskundige. Bespreek daar de nodige risico’s. Woon je vlakbij het ziekenhuis? Of is het een stuk rijden? Dat soort zaken kunnen allemaal extra van invloed zijn op je keuze.

Het enige wat ik verder tegen je kan zeggen is als je in het ziekenhuis bevalt je het een beetje als jouw tijdelijke huiskamertje moet zien. Dim de lichten, doe de gordijnen lekker dicht, hang de babykleertjes op, zet een schattige knuffel neer, maak een fijne afspeellijst met favoriete ontspannende muziek, neem je eigen kussen mee. Dat maakt het allemaal minder medisch. 

Ook kan je aangeven dat je alleen de hoognodige controles wilt tijdens het inleiden en de bevalling zelf. Dan kunnen de artsen en verpleegkundigen hier zeker rekening mee houden. Wat helaas wel vervelend kan zijn is dat je je niet vrij kunt bewegen doordat je bij een inleiding continue aan een ctg ligt voor de baby.

Mijn partner en ik hebben het vooral samen gedaan en ervaren, pas een uur voor de daadwerkelijke geboorte bleven de gynaecologen en de verpleegkundige in de kamer. Hiervoor lieten ze ons helemaal in onze eigen bubbel zitten. 

Ik wens je een hele mooie fijne bevalling toe!

[Auteur]

Berichten