Oef wat voel ik hier een frustratie en onmacht, als ik zo lees, lijkt het me verstandig dat je voor jezelf eens gaat praten met iemand, om de frustraties een goed plekje te kunnen gaan geven. De scheiding zal wel niet in de koude kleren zijn gaan zitten en ik krijg het gevoel dat jullie totaal niet op een lijn zitten.
Het zou zomaar kunnen dat de jongeman in een strijd zit, ik hou van beide maar hoe stel ik ze beide tevreden. Want ik hoor bij papa wat er aan of bij mama allemaal niet goed is, en bij mama over papa ( ze krijgen altijd wel iets mee)
Misschien nog eens met je ex in gesprek, bespreken wat je ziet gebeuren bij de jonge man en wat dit bij jou doet, wat je zou willen en hoe jullie hem beter kunnen helpen? Verwachting en met betrekking tot de opvoeding.
Samen iets ondernemen met zowel papa als mama, zodat hij ziet dat hij bij beide terecht kan, ondanks dat jullie niet meer bij elkaar zijn, jullie wel door 1 deur kunnen en het beste willen voor hem.