Wat ontzettend naar voor je! En dat je zwanger bent zal inderdaad niet meehelpen, maar is zeker niet de oorzaak.
Dat mensen gelijk roepen dat je bij je man weg moet, schrik ik wat van. Wij kennen jouw man verder niet en waren er niet bij toen alles gebeurde, maar wat hij deed is in ieder geval niet goed te praten. Kan je hier normaal over praten met je man? Het zal vast goed zijn om iemand in vertouwen te nemen, er over te praten, wellicht samen met je man erbij.
Mocht je het echt niet trekken, misschien kan je dan met je man bespreken dat je even ergens anders verblijft om tot rust te komen? Is er misschien een familielid, vriendin waar je tijdelijk terecht kan? Dit hoeft niet meteen een streep onder jullie huwelijk te zijn!
Goed samen communiceren is belangrijk. En het zou mooi zijn als jullie samen hulp inschakelen!
Sterkte!