hoi allemaal,

na lang twijfelen heb ik toch besloten om dit verhaal met jullie te delen.

Ik ben zwanger van mijn eerste kindje ben daar op 1 aug op mijn trouwdag achtergekomen. mijn moeder is op 24 juli overleden maar gelukkig heb ik het haar kunnen vertellen aan haar sterfbed voordat zij overleed. toen voelde ik namelijk al dat mijn lichaam aan het veranderen was.

nu ben ik 22 weken zwanger heb net de 20 weken echo achter de rug en voel nu me kindje ook duidelijker bewegen in mijn buik. allemaal heel mooi en geweldig die ervaringen alleen kan ik dit niet meer delen met mijn aller beste vriendin mijn moeder. ik kan haar niks meer vragen over hoe zij haar zwangerschap ervaarde of wat voor gekke dingen zij bijv at. ook vind ik het heel zwaar als ik meiden met hun baby en ”oma” zie lopen want dat zouden wij nooit meer mee maken. ook als ik denk aan de eerste stapjes etc het is heel zwaar zelfs nu ik dit typ stromen de tranen over mijn wangen.

ik heb een goede relatie met mijn schoonmoeder en die zei ook van ja je kan ook alles aan mij vragen maar toch is dat niet mijn moeder en  ben ik heel vaak emotioneel doordat ik mijn moeder enorm erg mis. ik deed alles met haar en deelde lief en leed ook toen ik in 2018 een miskraam kreeg was mijn moeder daar want ook dat had zij meegemaakt voordat ze mij kreeg. ik ben wat dat betreft net een duplicaat van haar en ben daar ook zeer dankbaar voor.

zijn er meer meiden/ vrouwen die op korte tijd zwanger waren en het zonder hun moeder moeten doen en hoe gaan jullie er mee om als jullie met vragen zitten.

ik kan er met vriendinnen niet over praten want die weten niet wat ik op dit moment mee maak, wel proberen ze er 100% voor me te zijn.

 

Ik kan er niet over  meepraten. 

Maar vind het verschrikkelijk voor je en wil je heel veel sterkte wensen met dit vreselijke verlies.

Hopelijk vind je meiden hier waar je je verhaal mee kan delen 

🥰

Ach lieverd, ik weet zo goed hoe je je voelt! Ik ben inmiddels bijna 37 weken zwanger van mijn eerste kindje. Mijn moeder is in 2012 overleden en mijn vader toen ik 4 maanden zwanger was. Het is zo heftig om moeder te worden en daarbij je eigen ouders, met name in mijn geval ook mijn moeder te moeten missen. Ik had dit liever dan wat ook samen met haar gedaan. Hele dikke knuffel voor jou! X 

Wat een dubbel verhaal, zwanger zijn maar niet kunnen delen. Wel mooi dat je het nog haar nog hebt kunnen vertellen, Jammer dat je niet de rest met haar kan delen. Maar wel ongelooflijk mooi dat je zo’n goeie band hebt mogen hebben met haar. 

Ikzelf heb een vader die niet naar me omkijkt en een moeder die op een flinke afstand woont en eigelijk alleen met zichzelf bezig is. Dus ik zie beide ouders niet. Met mijn moeder af en toe eens een apje. Ik heb verder ook geen vrienden met kinderen. Wat ik wel heb zijn hele leuke schoonouders maar dat is inderdaad niet hetzelfde. 

Ik kan altijd bij vrienden, mijn zus en schoonouders terecht. Maar niemand eigelijk die dicht bij me staat en erover meekan praten. Zelf heb ik het daar ook wel moeilijk mee.

Ik zoek eigelijk alles uit op internet en lees veel op het forum, reageer niet vaak maar lees veel mee.

Mischien heb je nog familie waar je goed contact mee hebt? Of heeft ze mischien boekjes bijgehouden van haar zwangerschap, bevalling of je eerste jaar/jaren?

Ik wens je een hele mooie zwangerschap toe en en heel veel sterkte met je verlies! 

 

hoi spatel,

dat is ook geen fijne ervaring als ik jou verhaal lees. het is zo jammer dat de wereld soms zo oneerlijk is tegen de mensheid.

ik zoek ook alles tegenwoordig op op het internet  als ik met vragen zit. of lees idd veel forums met ervaringen van andere mensen.

nee helaas heb ik alleen mijn vader nog en die weet niet veel van de zwangerschaps dingen af omdat het vroeger zo anders was dan nu. nu is de man veel meer betrokken dan vroeger. en mijn moeder heeft helaas niet veel van haar zwangerschap opgeschreven in boekjes de eerste bladzijden zijn gevuld en daarna was ze het denk ik zat hahaha.

 

@happybee 

Ik wens jou ook heel veel sterkte met je verlies. en ben heel blij dat ik niet de enigste ben die dit op korte termijn heeft meegemaakt met het verlies van een ouder.

[Auteur]

Berichten