ZO herkenbaar! Ik ben nu 9 weken zwanger na twee jaar proberen en twee miskramen. Volgens recente echo ziet alles er normaal uit maar ik durf er niet van te genieten. Naar de WC gaan is hels en het zit 24 uur per dag in je gedachten “wat is het misgaat
Het helpt bij mij soms om hardop te zeggen: “ik heb er geen controle over. Als ik me zorgen maak helpt dat niet, het maakt het alleen moeilijker”. Dan probeer ik het los te laten en iets met mijn handen te gaan doen (koken, bakken, tekenen, opruimen, iets qua klussen in huis doen), een stuk te wandelen met een podcast in of te gaan hardlopen.
Soms helpt dat ook allemaal niet. Dan probeer ik te accepteren dat dit er waarschijnlijk gewoon bij hoort na een of meerdere miskramen en dat zwanger zijn dan niet meer zorgeloos is.
Ik hoop dat je de komende weken doorkomt, ik duim voor je.
Liefs!