Heeft iemand ervaringen met solliciteren als je zwanger bent? Zelf heb ik tot mijn derde trimester doorgewerkt als zzper maar ik ben al langer op zoek naar een baan in loondienst. Al voor de zwangerschap was ik aan het rondkijken naar leuke functies.
Ik heb meerdere gesprekken gehad en er zitten twee potentiële banen tussen waarvan de ingangsdatum ook flexibel is voor na mijn verlof. Nu ben ik voor het eerst zwanger en vraag ik me af wat goede punten zijn om rekening mee te houden. Bij het voeren van zo’n gesprek (ik geef al vroeg in het sollicitatieproces aan dat ik zwanger ben) maar voornamelijk bij de verwachtingen van werkgever en mezelf als nieuwe moeder straks. Heeft iemand hier ervaring mee?

Van belang is flexibiliteit in verband met ziektes oplopen op het kdv. Er kwam wekelijks wel een nieuw virus. Meeste gelukkig verkoudheden die buiten Corona tijd niet op zouden zijn gevallen. Maar vaak genoeg war ergers. Zorg dus ofwel ook voor oppas bij ziekte, of dat je zelf makkelijk vrij kan krijgen. Dit gaat na 2 jaar over.

Zelf had ik in het begin veel moeite me op het werk te concentreren. Ik denk deels zwangerschaps dementie en deels de moederhormonen die zorgen dat moeders in het begin alleen aan hun kindje kunnen denken.

Vervolgens realiseerde ik mij, dat ik het heel belangrijk vond, dat als ik zoveel tijd bij mijn kind weg ben, het wel werk moet zijn waar ik energie uithaal, dus heb ik een nieuwe baan gezocht met meer uitdaging. ( Ik vond mijn vorige werk al langere tijd wat saaier. En ik was wegens flexibiliteit in de planning ook nog eens op minder interessant werk gezet. Zonder overleg. Toen mijn leidinggevende ziek was, kreeg ik weer even een mooi project tussendoor, juist toen ik wijfelde de nieuwe baan aan te nemen. En realiseerde ik me extra goed, dat ik de mooie projecten erg miste.)

Ik ben wel ook benieuwd hoe andere moeders het prille moederschap in combinatie met werk ervaren hebben.

Hoewel ik direct na het verlof heel opgelucht was, even geen slecht slapende baby in slaap te hoeven wiegen, zou ik eigenlijk aanraden iets langer vrij te nemen vawege de ziektes. Na 9 maanden werd het ziek zijn minder hartverscheurend zielig, was tenminste hoe ik het ervaarde. Ze kon iets beter aangeven waar ze last van had, zodat gerichtere behandeling makkelijker werd.

Niet naar de opvang=bijna nooit een virus.

 

De keren dat ik voor onze dochters door het kinderdagverblijf en daarna de school ben gebeld dat de kinderen ziek waren zijn op 1 hand te tellen (ze zijn nu 6 en 8). Het is natuurlijk wel goed om te bedenken hoe je dit op kan vangen, maar het hoeft dus zeker niet zo erg te zijn als hier boven beschreven.

Verder was ik vooral gewoon blij om weer aan het werk te gaan, maar ook dat verschilt van persoon tot persoon. En is denk ik ook moeilijk vooraf te voorspellen hoe je dit gaat ervaren.

Je hebt al vroeg aangegeven dat je zwanger bent, dus een werkgever weet wat hij binnen haalt. Je zult vast niet de eerste moeder zijn die aan het werk gaat. 

 

[Auteur]

Berichten