Hallo allemaal,

wij zijn in verwachting van ons 3e kindje en hebben er superveel zin in.

ondanks dat ik al 2 prachtige kinderen heb beleef ik deze zwangerschap weer zo anders en bewust, alsof alles nieuw is en super spannend…herkent iemand dit?

mijn andere kinderen zijn 6 en 9 en ik was bij mijn oudste echt heel jong (te jong eigenlijk) maar alles is gelukkig goed gekomen, en nu word opnieuw moeder op de leeftijd dat ik altijd gedacht heb..dan krijg ik mijn eerste kindje…

ik vraag me eigenlijk af…is het een nakomelingetje gezien het leeftijdsverschil of niet?

en zijn hier meer moeders die in verwachting zijn van de 3e en dit super spannend vinden? 

Mijn dochter heeft adhd en heeft speciale zorg nodig, dit kan ik goed behappen, hoop alleen dat de komst van een broertje of zusje haar niet ‘schaad’ in de zin van…dat ze uit balans raakt of iets dergelijks…ze is natuurlijk straks niet meer de jongste…en misschien ook wel niet meer papa’s enigste prinses…stiekem hoop ik ook op een jongetje ..omdat ik gevoelsmatig denk dat dit misschien makkelijker voor haar is…herkennen jullie deze gevoelens? En onzekerheden?

 

groetjes een blije maar bezorgde mama 

Hoi!

Heel herkenbaar dit inderdaad! Ik ben nu 21 weken zwanger van een meisje. Ik heb 2 jongens van 5 en 4 (schelen precies één jaar). 

Ook ik vind deze zwangerschap weer net zo spannend als de eerste, misschien zelfs nog wel spannender! Ik vind het heerlijk om de zwangerschap met de jongens te beleven maar ook wel spannend over hoe het straks gaat zijn.

Zij zijn elkaars beste maatjes en ook al is het leeftijdsverschil tussen 2 en 3 niet enorm groot (4,5 jaar) toch een stuk groter dan tussen 1 en 2!

 

Grappig genoeg hoopte ik inderdaad ook stiekem op een meisje, dan zou het leeftijdsverschil misschien minder uitmaken, maar nu dat zo is vind ik het eigenlijk alleen maar spannender! Want hoe zal ik zijn als moeder van een meisje? Ik ben bang dat ik onbewust toch anders ga zijn, andere dingen van haar verwacht, etc. Ik hoop dat dat niet van invloed gaat zijn. 

Waarschijnlijk allemaal gedachtes die flink beïnvloedt worden door hormonen en wellicht loopt het straks allemaal wel los, maar het houd me wel bezig.

 

En onze oudste is best gevoelig. Na de geboorte van zijn broertje was hij 4 maanden van slag. Natuurlijk omdat hij er toen ook niks van begreep. Maar ik ben benieuwd hoe dat straks gaat zijn, niet zozeer met de baby maar vooral alle nieuwe indrukken die hij te verwerken heeft. En dan de veranderingen met kraamverzorgster, kraambezoek, etc.

 

Hoeveel weken ben jij nu? Heb je het de kinderen al verteld? Wij hebben trouwens een zwangerschapsaftelkalender, echt een aanrader! Heel leuk om op die manier met de kinderen bezig te zijn met de zwangerschap. En het geeft ze een beetje beeld van hoelang nog (ze kunnen niet wachten!)

 

Groetjes!

Ik heb 3 dochters een van 12 een van 10 en een van 1.5.

Dus ook een nakomelingentje hier ging het super goed met de oudste twee meiden en ze zijn nu nog steeds gek op haar.

Ook ik maakt alles bewuster mee tijdens de laatste zwangerschap denk omdat ik ook ouder was ik was 35 terwijl ik bij de andere twee 24 en 26 was.

Geniet lekker van je zwangerschap.

Hoi, ik ben ook zwanger van de 3de. Ik ben 33 en mijn kinderen zijn 11 en 6. Groot verschil dus.  Maar ze vinden het helemaal geweldig! De 1 wil een broertje, de ander een zusje haha. We gaan het zien. Tot nu toe..7 de week, ben ik ontzettend moe en hebben ze niks aan mij, lig vandaag hele dag op bed omdat ik me niet lekker voel erbij. Ben nu extra blij dat ze wat ouder zijn 😉 

 

[Auteur]

Berichten