Hi,

Na een lang weg om zwanger te mogen worden en een miskraam te hebben gehad, waren wij ontzettend blij om weer zwanger te zijn en vonden wij elke echo ontzettend spannend. Helaas hebben wij dan ook afgelopen week te horen gekregen dat ons kindje een chromosoom afwijking heeft en hebben wij de moeilijke beslissing genomen om de zwangerschap af te breken.
Wij zijn er kapot van en begrijpen niet waarom wij zoveel pech hebben tijdens het ‘zwanger worden’.
Zijn er meer mensen met een soort gelijke ervaring en hoe ben je omgegaan met het verdriet en een eventuele volgende zwangerschap?

Heel veel sterkte 

Ja helaas hier hetzelfde meegemaakt. Wij hebben toen met 18 weken de zwangerschap moeten beeindigen, omdat onze dochter niet levensvatbaar zou zijn. Tot aan de bevalling heb ik wel soms ook heel erg geworsteld met twijfel of we wel echt de juiste keuze hadden gemaakt. Twijfels of de testuitslagen wel echt klopte, maar toe ze geboren was wist ik dat het de juiste keuze was geweest. 

Het belangrijkste is dat jullie goed met elkaar praten over welke wensen jullie hebben om dingen te laten verlopen. Wil je jullie kindje meenemen naar huis of juist niet. Je kan gratis een fotograaf laten komen van stichting still. We hebben mooie voetafdrukjes en ik heb een geboortekaartje gemaakt. Dit hebben we nu met een mooi beeldje waar het as in zit een plekje gegeven in ons huis. Ook heb ik een mooie houtenkist met haar naam erop waar alle spulletjes in zitten. de kaartjes die we al hadden ontvangen etc. We hebben uiteindelijk ook een tattoo laten zetten, zodat ze op die manier altijd een beetje bij ons is. Uiteindelijk zijn het wel allemaal persoonlijke keuzes. Ik kan wel vertellen hoe wij ermee om zijn gegaan maar hierin moet je gewoon echt je gevoel volgen. 

Wij zijn ondertussen alweer bijna 2 jaar verder en helaas nog geen nieuwe zwangerschap gehad. Nog altijd wel goede hoop dat het ons zal gaan lukken. Houdt er wel ook rekening dat dagen als de uitgerekende datum of een jaar na geboorte/sterfdatum wel lastige dagen zullen zijn. Wij plannen dan meestal even een paar dagen weg, halen een gebakje en steken een kaartje op. 

Qua verdriet is het voor mij persoonlijk wel een van de meest pijnlijke ervaringen geweest. Het gemis is er nog steeds, maar dan bedenk ik me ook dat we haar een heleboel ellende hebben weten te besparen en dat voelt dan heel gek ook weer heel fijn. 

Weet ook dat mensen niet altijd weten hoe ze moeten reageren of wat ze kunnen doen. Geef dit voor jezelf echt duidelijk aan aan je omgeving. 

Verder wil ik jullie heel erg veel sterkte wensen in deze hele moeilijke tijd. Probeer elkaar in ieder geval niet uit het oog te verliezen. Jullie zullen allebei anders rouwen en dat is ok. Geef elkaar daarin ook de ruimte om dat te doen.

Hele dikke digitale knuffel

 

Bedankt voor de moeite om jouw verhaal te delen @zwindo! 

Wat een heftig verhaal.. de beslissing maken voor onze dochter vinden wij toch wel het aller moeilijkst, ook al weet je dat het haar inderdaad veel ellende bespaart en ons natuurlijk ook. 
Ik hoop voor jullie dat er een mooie toekomst aankomt en dat jullie snel een gezond kind in jullie armen mogen hebben. Want nu besef je pas echt hoe belangrijk gezondheid maar is. 

Nogmaals bedankt voor het delen van jullie verhaal en het geeft mij enigszins rust dat jullie hier ook weer uit zijn gekomen. Want op dit moment zelf zie je bijna geen uitweg van alle verdriet.. 

 

Veel liefs! 

[Auteur]

Berichten