
Eerste herinnering blijkt bij veel mensen niet te kloppen
Nu je peuter in de leeftijd komt dat hij zijn eerste herinnering gaat maken, denk je misschien ook wel eens terug aan jouw allereerste herinnering. Die ene waarvan je zéker weet dat het is gebeurd.
Maar wat blijkt? Bij liefst 40 procent van de mensen is deze herinnering fictief, blijkt uit onderzoek van City University of London, de University of Bradford en Nottingham Trent University. Recent onderzoek heeft aangetoond dat de vroegste herinneringen van mensen teruggaan naar het moment dat ze ongeveer drie tot drieënhalf oud waren. Maar toen de onderzoekers aan 6.641 mensen vroegen naar hun eerste herinnering, beweerde 38,6 procent van de mensen een herinneringen te hebben van toen ze twee jaar of jonger waren. 893 mensen wisten zelfs nog een moment te ‘herinneren’ vanuit hun eerste levensjaar.
Verzameling
Ook vroegen de onderzoekers zich af waarom mensen herinneringen claimen uit een tijd dat onderzoek aangeeft dat ze niet kunnen worden gevormd. Ze denken dat deze fictieve herinneringen gebaseerd is op een fragment van een vroege ervaring – zoals een kinderwagen, familierelaties of zich verdrietig voelen – en op enkele feiten of kennis over hun een eigen kindertijd, wat mogelijk is afgeleid van foto’s of familiegesprekken. Zo ontstaat er een verzameling beelden en ideeën in iemands hoofd, in plaats van echte herinneringen. Maar in de loop van de tijd wordt die verzameling als een collectief ervaren en vormen ze voor het individu eenvoudigweg ‘herinneringen’ met inhoud die sterk verbonden is met een bepaalde tijd.
Foto
Met name fictieve zeer vroege herinneringen bleken vaker voor te komen bij mensen van middelbare en oudere leeftijd. Ongeveer 4 op de 10 mensen uit deze groep heeft fictieve herinneringen uit de kindertijd. ‘In ons onderzoek vroegen we mensen naar hun allereerste herinnering’, vertelt een van de onderzoekers, Professor Martin Conway. ‘We wilden zeker weten dat het niet gerelateerd was aan een familieverhaal of een foto.’
Groene kinderwagen
‘Maar toen we de reacties van de deelnemers bekeken, zagen we dat opvallend veel van deze eerste ‘herinneringen’ gerelateerd waren aan de vroege kindertijd, en ook een typische elementen bevatten als bijvoorbeeld een kinderwagen’, vervolgt hij zijn verhaal. ‘Zo weet iemand dat zijn moeder een grote groene kinderwagen had. Hij verbeeldt zich dan hoe dat eruit zou hebben gezien. Na verloop van tijd worden deze fragmenten dan een herinnering en je ziet vaak dat iemand hier ook zelf nog een gebeurtenis aan gaat toevoegen. Door de complexiteit van onze hersenen voelt dit echter als een echte herinnering.’
Bron: Science Daily Beeld: Shutterstock