Waar ben jij #soproud op als het om je bevalling gaat?

Elke vrouw mag trots zijn na haar bevalling. Met de hashtag #soproud vertellen Engelse vrouwen wat zij goed van zichzelf vinden bij hun bevalling. Wij vroegen moeders waar zij #soproud op zijn.

Een bevalling is een van de meest ingrijpende gebeurtenissen van je leven. En het is vaak niet makkelijk. In Engeland ontstond ophef toen een voetballer twitterde dat hij #soproud was op zijn vrouw die zonder pijnbestrijding hun kind ter wereld bracht. Hij bedoelde het niet zo, en wij vinden ook dat je altijd trots mag zijn als je kind geboren is.

Wij vroegen moeders: waar ben jij #soproud op als het om je bevalling gaat?

Controle

Simone: ‘Trots op mijn twee bevallingen? Dat vind ik lastig. Ik ben wel trots op mijn lijf dat een mooie prestatie heeft geleverd. Maar verder is het zo buiten je eigen invloed om, dat ik er niet per se trots op ben. Wat ik mooi vind is dat ik beide keren heb kunnen laten gebeuren wat nodig was. De eerste keer moest ik toch naar het ziekenhuis – ik had te lichte weeën – terwijl ik eigenlijk thuis wilde bevallen. Bij mijn jongste sliep mijn oudere dochter door de geboorte heen en werd ze net wakker toen ik fris gedoucht het bed weer in kroop. En ik vind het mooi dat ik bij beide bevallingen het gevoel had controle te hebben: ik kon de weeën goed opvangen en voelde aan wat mijn lijf nodig had.’

Dankbaar

Fatima: ‘Ik ben trots dat we het hebben gered. Het was kantje boord. Misschien is trots niet het juiste woord. Ik ben dankbaar dat mijn zoon en ik het hebben gered.’

Eigen kracht

Marieke: ‘Ik ben trots dat ik bij mijn oudste een keizersnede kreeg, bij de tweede een ‘gewone’ bevalling had en dat ik bij de derde zelf durfde aan te geven wat het beste was. Ze stelden voor om de vliezen te breken en ‘lekker tempo’ te maken. Ik zei: niets daarvan. Ik wilde de natuur haar werk laten doen. Het komt vanzelf, al is het gestaag. En toch ook wel trots dat ik op eigen kracht, zonder pijnstilling, die hel ben doorgekomen.’

Vertrouwen

Karlijn: ‘Ik ben trots dat ik bij de geboortes van mijn drie kinderen nooit bang of angstig ben geweest. Ik heb het maar gewoon gedaan en vertrouwen gehad.’

Een baby krijgen is topsport. Met deze bevallingstips van verloskundigen gaat het je vast een stukje makkelijker af. De tips komen van verloskundigen Laura van der Beek, Nicole Manders, Lotte Ouwehand, Barbara Rademaker en Lotte van der Zwaag.

Geluk(t)

Babette: ‘Mijn bevalling werd ingeleid, omdat mijn dochtertje een flinke groeiachterstand had. Met een lading aan weeënopwekkers werd geprobeerd om me op een ‘natuurlijke’ manier te laten bevallen. De weeënstorm die volgde was hels en ook mijn dochtertje ging er niet goed op. Grote paniek toen haar hartslag begon te dalen. Help! Maar net op het moment dat ik echt dacht: dit gaat niet goed, begonnen de persweeën en werd ze na vijftien minuten geboren. Trots ben ik dat het is gelukt! En dat mijn kleine dochtertje helemaal gezond op mijn buik werd gelegd. En wat een geluk dat ik lieve artsen en verpleegkundigen om me heen had die me hielpen.’

Dierlijk

Pauline: ‘Ik ben niet echt trots, het is iets waar je niet veel invloed op hebt toch? Maar ik ben wel blij dat ik thuis bevallen ben. En dat ik niet heb gescholden, geschreeuwd of gevloekt haha. Wat ik heel mooi vind, is dat ik de bevalling van mijn dochter grotendeels alleen heb gedaan. Het begon ’s nachts en ik heb in alle rust uren onder de douche gezeten. Ik voelde me een soort dier, wilde niet in het proces gestoord worden. Dat dierlijke, dat maakte dat ik het – tot een zeker punt – alleen kon en dat vind ik achteraf zo mooi.’

Sereen

Eva: ‘Ik ben trots op het feit dat ik heel rustig bleef en niet in paniek ben geraakt. Dat had ik vantevoren eigenlijk niet verwacht. Ik omschrijf mezelf nou niet als een heel kalm persoon. En een hele hoge pijngrens heb ik ook niet. Maar verrassend genoeg was ik tijdens de bevalling heel sereen en overtuigd van de kracht van mijn lichaam. Mijn man raakte nog even in paniek toen een apparaat waar ik in het ziekenhuis aan gekoppeld zat heel hard ging piepen (het printpapier bleek op). Maar ik wist: het komt goed. Geen idee waar het vandaan kwam, maar ik voelde dat ik dit kon. En dat vind ik achteraf supertof.’

Beeld: Shutterstock