Flauwekul natuurlijk en ik denk dat de meesten van ons het daar wel over eens zijn. Toch wil ik er even op inhaken, want onze angst voor aanraking heeft grotere gevolgen dan we denken.
Kus je kids
Laat ik er maar meteen voor uit komen: ik kus mijn kinderen graag en vaak en op de mond. Onze dochter van drie geeft nu ook graag kusjes en knuffels terug. Zo fijn, dat omhoog reikende snuitje en die armpjes in mijn nek. Als ik daar een foto van zou delen op mijn Instagram, zou die waarschijnlijk veel likes krijgen van 'normaal denkende' mensen, maar sommigen zouden er aanstoot aan nemen. Om de zoveel tijd wordt er weer een (bekende) vader of moeder aangevallen voor hun 'ongepaste gedrag' – denk aan David Beckham een aantal maanden terug, die zijn dochtertje een kus op haar mond gaf.
Normaal denken
Zijn die aanstootnemende mensen dan niet normaal? Nou ja, dat gaat wat ver, maar wanneer je gepast fysiek contact met kinderen (al dan niet onbewust) koppelt aan seks, ja dan zit er wel iets een beetje verkeerd. Dat kan natuurlijk heel veel redenen hebben, maar de oorsprong zal bijna altijd liggen in de eigen jeugd en opvoeding. Een zwaar religieus huishouden bijvoorbeeld, waarin er een permanente angst heerst voor verderf, of gewoon een streng of preuts gezin waar de ouders volledig gekleed de douche uitkomen… Niet zo gek dat dat je mening vormt.
Seks is voor volwassenen
Maar nogmaals: als je een ouder met een blije kleine muppet in bad ziet zitten, of wanneer je een ouder een kind een kus op de mond ziet geven, zou je in geen enkel geval aan seks moeten denken. Wij volwassenen zijn daarin veel te kort door de bocht. Als twee mensen aan elkaar zitten? Seks. Als twee mensen elkaar een kus geven, een hand, een arm? Seks! Dus wanneer we zoiets met een kind doen, vanzelfsprekend, seks.
Angst en preutsheid
Neen. Aanraking, fysieke intimiteit en seks zijn drie dingen die veel met elkaar te maken hebben, maar lang niet altijd in direct verband met elkaar staan. Dat we zijn gaan denken dat dat wel zo is, is problematisch voor onze ontwikkeling. Nergens is dat zo duidelijk als in Amerika, waar je voor elke scheet aangeklaagd kan worden. De angst voor een proces, in combinatie met de heersende preutsheid, maakt dat iedereen afstand houdt van iedereen. In een dergelijke omgeving is het niet zo gek dat een hand op de schouder al gezien kan worden als seksuele intimidatie en een knipoog naar het buurjongetje als misbruik.
Aanraking is communicatie
Mensen zijn sociale wezens. We leven voor communicatie en aanraking is van onschatbaar belang. Sterker nog, het fysieke deel is eigenlijk belangrijker dan het vocale. In gesproken woord kan je tenslotte heel makkelijk liegen tegen elkaar, maar in aanraking is dat een stuk moeilijker. Baby's en kinderen hebben aanraking nodig, het is een primaire levensbehoefte. Vandaar de nadruk op huid-op-huid contact met de ouders (beide ouders). We vergeten dat volwassenen dat contact net zo hard nodig hebben. Ouders die veel knuffelen met hun kinderen, merken dan ook vaak dat het voor hen net zo (misschien wel meer) helend is dan voor de kinderen.
We verleren knuffelen
Als we niet oppassen, als we de preutsheid/angst voor veroordeling en ongepast gedrag te veel toelaten, verleren we de kunst van simpele fysieke intimiteit. Klinkt overdreven, maar veel van ons hebben daar al last van. Denk aan mensen die zich kapot schrikken als je ze grappend aanstoot, of de verbazing wanneer je iemand die treurig is even een arm om de schouders legt. Wist je dat er tegenwoordig cursussen knuffelen voor volwassenen zijn? Dit om aan te geven dat er in aanraking een heling zit, die in alleen seks lang niet altijd te vinden is.
Seksuele ontwikkeling
Nu is mijn punt natuurlijk niet dat we allemaal de godganse dag aan elkaar moeten gaan zitten (bah, nee), maar we schieten nu door naar het andere uiterste. En hoewel er bij kinderen nog geen sprake is van 'seks', draagt gepaste fysieke intimiteit (die van twee kanten komt en de goedkeuring van het kind zelf geniet) wel degelijk bij aan een gezonde seksuele ontwikkeling. Door preutsheid gaan we rare dingen doen en denken, maar door liefdevolle en gepaste aanraking (alles van kussen en knuffelen, tot stoeien, hand vasthouden, samen in bad gaan, etc.) volledig te normaliseren, ontwikkelen we ons simpelweg beter als mensen. En oh ja, in bad gaan met je kinderen is ook gewoon superleuk.
