Janna (5) heeft een zeldzaam DNA-foutje waardoor zij een lichte verstandelijke beperking en epilepsie heeft. In deze columnreeks vertelt Janna's moeder Lilly openhartig over de grote en kleine dingen die haar bezighouden als moeder van een kwetsbaar kind. Lilly heeft een relatie met Benjamin en nog een zoon, Bart (8).
'Zo zie je wel dat ze echt anders is', zegt Bart terwijl hij naar Janna kijkt. Ze staat op een trampoline in het huisjespark in Duitsland waar we op vakantie zijn. Nadat ze haar jurk en onderbroek heeft uitgetrokken, probeert ze nu ook haar luier uit te doen. Daar trek ik de grens en zeg haar dat die gewoon aanblijft.
Lees ook: Dilemma: 'Laat ik mijn kind in zijn blootje op het strand spelen?'
Een ijsje in het vooruitzicht
Ik weet waar haar idee om bloot te gaan vandaan komt. Nog geen week geleden waren we op het strand in Zandvoort. We waren er spontaan heen gefietst zonder badpak of zwemluiers of wat dan ook. Maar het was mooi weer en er waren van die leuke plassen, zoals die zich bij eb aftekenen in het natte zand. Perfect en veilig voor Janna om in te dartelen. Dan maar bloot.
Ze genoot intens van de middag op het strand. Voor mij was het een hele kunst om haar weer mee naar huis te krijgen. Een ijsje moest in het vooruitzicht worden gesteld en pizza als avondeten. De hele fietstocht op weg naar huis bleef ze zeggen hoe leuk het was geweest op het strand.
Lees ook: Zo wordt een dagje strand met je kind écht ontspannen: 28 handige tips
Happy met zichzelf
Wat ik niet had bedacht, is dat ze daar dus had geleerd dat bloot zijn in het openbaar een optie is. Een optie die haar wel goed is bevallen. Maar hoe leg ik Janna uit dat bloot zijn op het strand anders is dan bloot zijn op een trampoline in een speeltuin? Dat is allemaal veel te abstract voor haar om te begrijpen. Ik kan me ook niet herinneren dat ik met Bart dat soort gesprekken heb gevoerd. Bij hem was veel vanzelfsprekend waardoor dingen vaak onuitgesproken bleven.
Maar gelukkig accepteert ze mijn 'nee' op de trampoline en blijft ze vrolijk springen in haar luier. Dat andere kinderen een beetje naar haar kijken deert haar niet. Ze is gewoon heel happy met zichzelf. En omdat er kindjes naast haar staan te springen, heeft ze ook nog het gevoel dat ze samen aan het spelen is.
Tip voor thuis: Een trampoline in de tuin? Dit is waarom ingraven echt nodig is
Laat de mensen maar kijken
Ik ben opgelucht. Het is niet ongebruikelijk dat ze het op een krijsen zet als ze begrensd wordt. Dan stort ze zich op de grond, zet het op een gillen en huilen, alsof ze net heeft gehoord dat ze wordt afgevoerd naar het slachthuis. Ik hoop dat het een verlate peuterpubertijd is en dat het geen gedragsdingetje is dat ook nog bij haar beperking hoort.
'Zullen we dan nu maar terug naar het huisje gaan?', zegt Bart, die zich licht geneert voor zijn halfnaakte zusje. 'Ga jij maar alvast lieverd', zeg ik hem. 'Ik zit hier goed en Janna heeft het naar haar zin, laat de andere mensen maar lekker kijken.'
