Spitsuur: 'We willen als ouders meer vrienden zijn dan opvoeders'

Bart: 'Stress hebben we eigenlijk nooit. Wij zijn een heel relaxed gezin. Dat zit in onze persoonlijkheid, en dat hebben de kinderen ook al in zich. Onze dagen zijn dan ook vrij rustig. Elke maandag is Alianne vrij, en dan kruipen de kinderen bij haar in bed voor een rustige start en een filmpje over tractors.

Alianne is erg van de routine, en de kinderen bellen me dan ook elke maandag om exact hetzelfde tijdstip om even bij te kletsen. Als ik thuiskom rond 17.30 uur is het eten klaar.

Lees ook: Meer rust met mindful ouderschap: tips en tricks van een expert

Geen Netflix-type

De avondroutine is elke avond ook hetzelfde: Alianne brengt Romée om 18.30 uur naar boven en ik doe Twan, zo tussen 19.00 en 19.30 uur. We poetsen zijn tanden, lezen boekjes, kletsen nog wat met zijn knuffels over de dag en dan gaat hij slapen. Alianne ruimt in de tussentijd op, dus als ik beneden kom is het huis weer netjes.

Ook maakt ze vast de tassen van de kinderen voor de volgende dag klaar. Ik ben niet echt een Netflix-type, ik sport drie keer in de week en doe iets voor mijn werk als fotograaf in de avond. Alianne kruipt wel graag lekker even op de bank en gaat dan rond 21.30 uur naar bed. Ik maak het wat later en taai om 23.30 uur af.

Lees ook: 14 tips om je bedtijdroutine ook te laten werken

Meer vrienden dan opvoeders

We vinden het belangrijk dat wij als ouders meer vrienden zijn dan opvoeders. Mijn kinderen kunnen dan ook altijd naar me toe komen als ze ergens mee zitten. Eerlijkheid is belangrijk.

Mijn ouders zijn van een andere generatie, en hebben een andere manier van opvoeden gehanteerd. Qua emotie kwamen ze niet dichtbij, en daar heb ik begrip voor, maar ik wil dat zelf graag anders doen. Ik streef naar connectie op emotioneel vlak, en dat vindt Alianne ook belangrijk.

We zijn wel wat conflictvermijdend, en dat zien we terug bij de kinderen. Als er een speeltje wordt afgepakt accepteren ze dat, maar dat proberen we wel echt af te leren.

Eten bestellen kan hier niet

Ik werk 35 uur in de week, en begin de dinsdag een uur later dan normaal. Ik breng Twan naar de peuterspeelzaal en Romée naar de gastouder. Ik werk een halve dag en haal Twan ook weer op. We lunchen samen, en hij wil altijd hetzelfde eten als papa.

's Middags speelt hij lekker thuis, zodat ik wat kan doen aan mijn fotografie. We laten twee keer per maand boodschappen bezorgen en er komt om de week een schoonmaker, zodat we wat meer vrijheid en ruimte voor het gezin hebben.

Geluk met ouders en schoonouders

Ik maak bewust tijd voor Twan, omdat ik de rest van de week werk. Dus als ik niet aan mijn fotografie toekom, is dat ook niet erg. Om 16.00 uur halen we samen Romée op. Ik probeer elke dinsdag voor het eten te zorgen, maar dat vergeet ik nog weleens. Eten bestellen in ons dorp kan helaas vrijwel niet, maar er ligt altijd nog wel wat in de vriezer.

Elke woensdag zijn de kinderen bij mijn ouders, die wonen vlakbij. Daar eten we dan ook 's avonds. We hebben veel geluk met mijn ouders en schoonouders. Mijn moeder biedt regelmatig aan om te helpen met kleine huishoudelijke taken. Mijn ouders zijn met pensioen en hebben gelukkig tijd om ons te helpen.

Mijn schoonouders werken nog, maar staan ook graag voor ons klaar. Ik vraag vanavond direct aan mijn moeder of ze komend weekend wil oppassen, zodat Alianne en ik uit eten kunnen.

Lees ook: Moeten we opvoeden niet veel meer als gezamenlijke taak zien?

Donderdag is snackdag

Op donderdag gaan de kinderen naar de gastouder. Dat is op loopafstand. Alianne haalt ze daar weer om 17.00 uur op, als ze klaar is met werken. Elke donderdag is snackdag en eten we pizza of patat. Soms mag Twan kiezen, dat vindt hij superleuk.

Op vrijdag breng ik Romée naar mijn schoonmoeder net buiten het dorp. Mijn schoonouders wonen op een boerderij en mijn schoonvader is boer. Mijn nichtje Noa van 1 jaar is ook bij ze op vrijdag. Twan gaat gezellig mee Romée wegbrengen, maar blijft daar niet.

Twan mag naar de peuterspeelzaal en ik begin om 09.00 uur met werken. Oma of opa haalt Twan weer van de peuterspeelzaal, waarna hij lekker speelt op de boerderij. 's Avonds eten we daar gezellig mee.

Papa papa papa

Ik plan zelden dingen voor het weekend, op fotografieklussen na. Alianne vindt het leuk om dingen te ondernemen, maar ik ben meer het type dat meegaat met de stroom van de dag. Ik doe in principe de ochtenden met de kids: Romée krijgt om 07.00 uur een flesje en slaapt dan nog even door.

Om 08.00 uur word ik geroepen door Twan: 'Papa, ik ben wakker, mag ik er al uit?' Twan is erg op mij gericht, alles is 'papa' en ik moet ook alles doen voor hem. Hij vindt het lastig als ik wegga, bijvoorbeeld naar een fotografieklus. Hij zal het dus even zonder mij moeten doen, maar dat komt goed.

Twan is een echte ontdekker en wil nog weleens de hort op gaan. Dat heeft hij van mij denk ik. Mijn ouders vertellen elk jaar wel een keer het verhaal over dat ik als klein jongetje ben weggelopen in Parijs. Gelukkig wonen wij hier in een klein dorp.

Lees ook: Voorkeur voor een ouder, hoe ga je daarmee om?

Avondje uit eten

's Middags drinken we een borreltje bij mijn ouders, en zijn mijn broer en schoonzus daar ook met hun kinderen. Twan en zijn nichtje schelen enkele weken, en ze vinden het altijd heel gezellig met elkaar. 's Avonds gaan Alianne en ik uit eten en let mijn moeder op de kinderen. Althans, op de babyfoon, want ze slapen lekker door.

De zondag doen we rustig aan, en brengen we een bezoekje aan Pantropica - een junglepark met tropische dieren. Daar hebben we een jaarabonnement.'